Dat er aan de andere kant van de aardbol kwaliteitsvolle (black) metal bands rondlopen is al lang geen geheim meer. De heavy muziekscene “down under” associëren we echter nogal snel met woeste black/death war metal à la Bestial Warlust, Deströyer 666 of Sadistik Exekution maar het is niet al “Australian & Antichrist” wat de klok daar slaat. Dat er ook interessante atmosferische (post) black metal gemaakt wordt, bewezen Woods Of Desolation en Encircling Sea reeds, en dit duo mag gerust aangevuld worden met Hope Drone. Het kwartet wist in 2013 reeds sterk voor de dag te komen met hun gelijknamige EP en daarmee niet alleen ondergetekende maar ook Relapse Records te overtuigen, een label dat je nu niet meteen met dit sub-genre zou associëren. Debuutplaat “Cloak of ash” zit met zeven nummers, die variëren van zes tot twintig minuten speeltijd, tot aan het gaatje gevuld met muziek. Dit maakt het een lange ontdekkingstocht maar er zitten voldoende spannende elementen in de songs verwerkt om de aandacht bij de les te houden. Een les in menselijke nederigheid tegenover de majestueusheid van Moeder Aarde en haar wateroppervlak. De monumentale opener “Unending grey” heeft haar naam niet gestolen en is een moesson van atmosferische black metal (WITTR, Altar Of Plagues), post-rock-achtige cinématografie à la het machtige Year Of No Light en post-metal in de aard van de terziele gegane bands Fall Of Efrafa en Light Bearer. Net zoals er in de onmetelijke outback in de verste verte geen ziel te bespeuren valt, is de muziek van Hope Drone met momenten ook lange tijd ontdaan van menselijke vocalen. In “The chords that thrum beneath the earth” worden de ambient en tribal spades uit de kast gehaald om sfeer te scheppen en deinen post-rock vibraties door het landschap om te resulteren in een zwarte orkaan. Bij het ondergaan van de zinnenprikkelende overrompeling van het beukende gitaar- en drumgedonder in “The waves forever shatter upon our shores” barst ik bijna in tranen uit terwijl mijn gebalde vuisten naar de hemel wijzen en ik mijn buren, die buiten aan het barbecueën zijn, met een oerschreeuw van jewelste wil doen opschrikken. Van dit soort muziek komen al mijn lichaamshaartjes en andere -delen spontaan rechtop te staan. Hopelijk springen onze tegenpolen snel op een vlieger richting Europa want deze maalstroom aan emoties wil ik live ondergaan.

JOKKE: 90/100

Hope Drone – Cloak of ash (Relapse Records 2015)
1. Unending grey
2. Riverbeds hewn in marrow
3. The world inherited
4. The chords that thrum beneath the earth
5. Every end is fated in its beginning
6. The waves forever shatter upon our shores
7. Carried apart by the ceaseless tides