Aan rare snuiters geen gebrek in België! Dan doel ik niet op paraplutrekkende politici of Molenbeekse jihadi’s, maar eerder orkestjes zoals Lugubrum, Kiss the Anus of a Black Cat en onzer grootste smerigvuldigheid: Alkerdeel. Na een resem splits is “Lede” alweer de 3de (bijna) full length na het in 2012 verschenen “Morinde“. Alkerdeel is nooit een band geweest die de traditionele paden bewandelt. Eerder nog hebben ze daar een uitgesproken schijt aan. Je mag dat laatste haast letterlijk nemen, daar ook protproza vertegenwoordigd wordt in het artwork op “Lede“. Hippe Franse teksten (of toch alvast de titels) horen bij een arty-farty band. Al krijg ik niet de neiging diep in iemands ogen te verdrinken na het aanhoren van “Regardez ses yeux” deel één, twee en drie. “Lede” klinkt vies, vuil en smerig. Vaneigens! De dreunende black metal is voorzien van een portie ziekelijk geschreeuw en de kicks vliegen je om de oren. Het grote verschil met een willekeurige black metalband is het innovatieve gebruik van de basgitaar. Vreemde, maar toch sfeervolle loopjes doorbreken het gedreun en brengen je in een soort vreemde zweverige stemming. Dat gedreun wordt trouwens ook doorbroken in het titelnummer van de plaat. In “Lede” weerklinkt een vette D-beat en wat Darkthrone riffage (wat meermaals een bron van inspiratie vormt). Even dacht ik zelfs dat Tompa aan het woord was. Afsluiter “Gråt deleenaf” verscheen eerder ook op de split met Nihill. Op zich een echte knaller, maar zonder deze track duurt “Lede” slechts 26 minuten – Vandaar een bijna full length. Op productioneel vlak hebben de heren het ook deze keer helemaal door. Zonder ook maar iets aan rauwheid in te boeten klinkt het kleinood nu ook nog vol en zwaar. Alkerdeel levert met “Lede” een heerlijk vies plaatje af: primitief, dreunend, repetitief – Maar nooit saai en op hun manier erg origineel. Driewerf hoera!

Flp: 89/100

Alkerdeel – Lede (ConSouling Sounds 2016)
1. Regardez ses yeux I
2. Regardez ses yeux II
3. Regardez ses yeux III
4. Lede
5. Gråt deleenaf