Het Mechelse Psychonaut werd ten huize Addergebroed al meermaals getipt als één van de grootste beloftes uit de vaderlandse heavy muziekscene. Reden daarvoor zijn de twee knappe platen “24 trips around the sun” (2014) en “Ferocious fellowman” (2016) en de puike live shows die het trio steeds weet neer te zetten. Na drie jaar hard zwoegen krijgen we nu eindelijk de opvolger “Unfold the god man” te horen. Groot is mijn verbazing dat deze plaat in eigen beheer wordt uitgebracht. Ik acht het bijna onmogelijk dat geen enkele platenmaatschappij de jongens in tussentijd heeft weten inlijven. Als dat op basis van “Unfold the god man” niet gebeurt, weet ik het ook niet meer want laat ons maar meteen tot de clue van deze review komen: op haar nieuwste telg heeft Psychonaut haar grenzen verlegd en levert ze een erg sterk staaltje muzikaal vakmanschap af. De negen nummers die “Unfold the god man” gestalte geven, omspannen meer dan een uur muziek die geen seconde weet te vervelen (wie doet hen dat na?). Dit is geen wegwerpproduct maar een plaat waarbij je de ganse avontuurlijke rit dient te ondergaan die filosofische en existentiële thema’s behandelt zoals de herrijzenis van de mensheid naar een nieuwe vorm van bewustzijn. We zijn nog maar een paar noten ver in “All I saw as a huge monkey” of we horen al meteen de signature sound van de band waarbij progressieve rock, psychedelica, stoner-grooves en beklijvende post-metalen uithalen hand-in-hand gaan. In de single “The story of your enslavement” duiken voor het eerst de vocalen van zangtandem Stefan De Graef (gitaar) en Thomas Michiels (bas) op die vergezeld van een loodzware stonerriff de muziek plots naar heavier oorden voeren. Weinig bands weten zowel met screams als met heldere zang te overtuigen: Psychonaut flikt het op beide fronten. In “Kabuddah” lijkt de band even de psychedelische kaart te trekken, hoewel er toch al snel weer hard van leer getrokken wordt en we de nodige mokerslagen te verwerken krijgen. Mysterieuze keelzang en rituele percussie trappen het negen minuten durende epos “The fall of consciousness” in gang waarin we op een lang uitgesponnen epische solo meegevoerd worden. De keelzang is evenwel prominenter aanwezig in “Celestial dictator” waarin deze samen met didgeridoogeluiden een spiritueel (boeddhistisch) karakter aan de muziek geven. “Sananda” is opnieuw een lang nummer dat echter meer verhalend van opzet is en waarin cleane zang, die over floydiaanse cinematografische geluiden gedrapeerd is, de aandacht opeist. Hier wordt een mens muisstil van. Tegenover de ingetogen momenten staat dan weer de riffmuur van “Halls of Amenti” die zwaar tegen je schenen schopt. Alvorens Psychonaut alle registers nog eenmaal opentrekt in de kwartier durende kolos “Nothing is consciousless” brengt het instrumentale “Nexus” ons eerst nog in de juiste bedwelmende sferen. De monumentale afsluiter kent een prachtige dynamische opbouw langs kabbelende beekjes en woest kolkende watervallen en trakteert ons in de finale nog op rustgevende saxofoongeluiden. Het siert Psychonaut dat ze haar tijd genomen heeft om dit meesterwerk in te blikken. Er valt dan ook niets aan te merken op de songwriting, de vlekkeloze uitvoering van de drie topmuzikanten (laten we ook drummer Peter Le Page en zijn dynamisch stuwende spel niet onvermeld laten) en de organische, transparante maar krachtige sound die in de DAFT-studio werd vastgelegd en gemastered in Motormusic. De aandachtige luisteraar zal luisterbeurt na luisterbeurt nog nieuwe details ontdekken die zich openbaren in deze fantastische muzikale trip. Staande ovatie!

JOKKE: 91/100

Psychonaut – Unfold the god man (Eigen beheer 2018)
1. All I saw as a huge monkey
2. The story of your enslavement
3. Kabuddah
4. The fall of consciousness
5. Sananda
6. Celestial dictator
7. Halls of amenti
8. Nexus
9. Nothing is consciousless