Het Antwerpse Babyon Doom Cult Records houdt er een eclectisch bandrooster op na. Met releases van ondermeer Koldovstvo, Shagor, Reiziger en Witte Wieven bewandelen ze het atmosferische blackmetalpad. Met Alkerdeel wijken ze van dat pad af om door te modder te ploeteren, terwijl Ihloosuhree dissonanten verkent en Meslamtaea om zijn progressieve black metal bekend staat. PUS en Invunche mengen op hun beurt een fikse dosis punk in hun black metal. Bands als Bütcher en Speed Queen vertegenwoordigen dan weer de speed en old school metalvibes en met Vort hebben ze ook een old school deathmetalrelease verzorgd. Met “The cold mouth of the earth“, een split release tussen Pisswitch en St Barthélémy’s Temple richt het label zich op het tweede woord uit hun naam.

Het anonieme en voor mij voorheen onbekende Pisswitch (waarachter leden van bekende rauwe blackmetalacs zouden schuilgaan) neemt kant A voor zijn rekening. Op basis van de bandnaam verwachte ik een drumtempo dat zo’n 3.000 keer hoger zou liggen, maar zoals in de inleiding vermeld, richt deze split zich op de trage kant van het extreme metalspectrum. De sound van Pisswitch lijkt alsof de band in de kelder staat te spelen. De echoënde en vluchtige sound zet alzo een spookachtige atmosfeer neer in plaats van als een mokerslag op je middenrif in te rammen. De screams komen uit de verte aangewaaid en voeren een zwartgeblakerde vuiligheid mee. De gitaarriffs zoeken soms dissonante oorden op, spelen dikwijls met herhaling en repetitiviteit en verkennen af en toe psychedelische oorden. Op het pakkende einde van “Black that now shrouds” is het zalig meedeinen. Pisswitch staat voor rauwe blackdoom en dat met een serieus depressieve vibe. Zwartgalligheid troef in de drie songs op deze A-kant!

Over St Barthéléy’s Temple, de band met het werkelijk onleesbare logo, is net wat meer geweten. Het kwartet uit Grenoble werd in 2011 opgericht en bracht dat jaar een eerste demo uit. Daarna werd het lange tijd stil om in 2017 pas met een tweede demo voor de dag te komen. Het is die tweede release met de titel “The cold mouth of the earth” die we op kant B van deze vinyluitgave aantreffen. Het is niet het laatste wapenfeit van deze occulte black/doomband want in 2018 werd nog een split met de stadsgenoten van Blackowl uitgebracht. De drie composities van deze Fransen knallen met meer kracht uit de boxen en komen extremer over. Ook hier is de doom in black metal ondergedompeld. In het veel snellere “To the baneful oblivion” horen we zelfs heel wat second wave black metal, vergeleken met “De potentia saturni” waar meer deathdoom in zit. Wanneer het tempo terug zakt, verzanden ze al snel in zwartgeblakerde sludge genre Eyehategod.

Beide bands verschillen onderling voldoende van mekaar maar we horen ook de nodige parallellen in hun sound terug, wat van hen een uitstekende match maakt voor een split. Interessante release voor de liefhebbers van gitzwarte (lofi) doom.

JOKKE: 79/100 (Pisswitch: 80/100; St Barthélémy’s Temple: 78/100)

Pisswitch/St Barthélémy’s Temple – The cold mouth of the earth (Babylon Doom Cult Records 2021)
1. Pisswitch – Totally unbaptised
2. Pisswitch – Black that now shrouds
3. Pisswitch – Night soil
4. St Barthélémy’s Temple – De potentia saturni
5. St Barthélémy’s Temple – To the baneful oblivion
6. St Barthélémy’s Temple – The sword of the victor