“Het kan verkeren”, zei Bredero. Zo ook voor Joost “Fury” Noyelle die zijn eerste muzikale faam wist te maken met de straight edge hardcore-/metalcorebands Liar en Congress en twintig jaar later in de vorm van Dudsekop met een blackmetalproject op de proppen komt dat een eigen bier in het merchandiseverhaal heeft zitten. Daar Josh het drummen niet machtig is, klopte hij voor zijn nieuwe zwartgeblakerde geestenkindje aan bij After All-drummer Bert Guillemont, waarmee ook een gezamenlijk verleden bij Liar gedeeld wordt. “Liksems” is het eerste wapenfeit dat via Genet verdeeld zal worden op CD en vinyl.
Leuke bijkomstigheid is dat al het gekrijs, geschreeuw, gesproken woord, heldere gezang en geblaf in het Iepers dialect vertolkt wordt. De band bestempelt zijn muziek dan ook als “koave zworte metaal”. Die grote variatie qua zangstijlen springt al snel in het oog en al deze in het Iepers gebrachte zielenroerselen van Joost blijken uit verschillende strotten te komen. Voor het lijstje vocalisten verwijzen we naar het gesprek dat we vorige week publiceerden. Het breed scala aan zangtimbres maakt van “Liksems” wel geen gemakkelijk te verteren plaat want er gebeurt op dat vlak veel…héél veel.
Het hardcore-/metalcoreverleden van de creatieve kern van Dudsekop schemert regelmatig door in de nummers. Zo heeft de mid-tempo opener “N dood up getepootn” wel wat weg van een band als Oathbreaker. De meebrulrefreinen in het titelnummer kunnen een achtergrond in het hardcorewereldje eveneens verbergen. De blackmetalinvloeden komen het felst naar voor in het machtige “Tranendal” waarin enkele ware uppercuts uitgedeeld worden, het zwaar hakkende, licht dissonante “Cauchemar” dat heel wat spoken word en een vreselijke gitaarsolo bevat en natuurlijk het catchy maar dodelijke “Koavezwort“. Als die zwartgeblakerde kaart voluit getrokken wordt, is het niet om de atmosferische bomenknuffelende tour op te gaan of de depressieve emo zielenknijper uit te hangen, maar worden er helse en furieuze tremolo’s op ons afgevuurd die soms zelfs de intensiteit van het laatste wapenfeit van een Wiegedood kunnen ervaren. De knetterharde en beenharde sound die “Liksems” aangemeten kreeg is een andere gemeenschappelijke deler met bands als Wiegedood en Oathbreaker; geen vuig en grimmig stofzuigergeluid hier. Verder ook heel wat Teutoonse thrashinvloeden die de koave zworte metal van Dudsekop met wat extra forsbolgerol doorspekken zoals de gitaarsolo in afsluiter “Verweir“. “Dran” valt dan weer op door de heldere zang die zich vol overgave over een basis van zwaar denderende en rollende basdrums laat gelden en de subtiele toetsen die een extra tint grijs aan de zwartgeblakerde muziek toevoegen. De bedoeling van het korte instrumentale “Huidhonger” ontgaat ons deels en had beter tot een volwaardig nummer uitgewerkt geweest.
Dit willen breken van de regeltjes en afkeer van hokjesdenken maken van Dudsekop een opvallende verschijning in het Belgische (black)muzieklandschap. “Us hele daagn weiren / oltemets zien m’ uzze peiren / uzze foutn moakn wie damme zin / gelooft da mo va min / geeft us heden us dagelijks bloed / zegent us addergebroed / doe nu mo je noogn toe / en dankt de weireld“, horen we in “Dran“. U weze bij deze gezegend Dudsekop met ons goedkeurend besluit…voor zo ver de heren hier ook maar één seconde van wakker liggen natuurlijk. Stief goed!
JOKKE: 81/100
Dudsekop – Liksems (Genet Records 2022)
1. N dood up getepootn
2. Dran
3. Tranendal
4. Koavezwort
5. Cauchemar
6. Huidhonger
7. Liksems
8. Gin roste noagel
9. Verweir