Hoewel driekwart van de line-up van Power From Hell ook actief is met de zwartgeblakerde sepulchrale deathmetalband Anarkhon, hebben we hier toch met een duidelijke andere entiteit van doen waarvan het bestaansrecht meer dan gerechtvaardigd wordt. De Braziliaanse band werd reeds in 2002 opgericht en twee jaar later verscheen het debuut “The true metal” waarop een rauwe mix van black en thrash metal te horen was dat het geluid van oude Bathory en Venom eerde. Er verschenen nadien nog vier langspelers en enkele EP’s die min of meer dezelfde old school vibes lieten horen (waar we niet meteen voor warm liepen) maar vanaf de “Blood ’n spikes” EP uit 2017 werd de productie wel wat moderner en krachtiger. Intressanter werd het pas met voorganger “Profound evil presence” (High Roller Records) waarop de thrashinvloeden minder present tekenden en er voor een meer duister en puur blackmetalpad gekozen werd, dat maakte een andere insteek van het artwork ook al duidelijk. Die ingeslagen richting wordt nu verder geperfectioneerd op “Shadows devouring light” dat – verrassend genoeg – op Debemur Morti Productions verschijnt.

Zanger/gitarist Sodomic is na al die jaren nog het enig overgebleven stichtend lid maar heeft met bassist Tormentor, drummer T. Splatter en gitarist Bloodhunter al enkele jaren geduchte medestrijders rond zich geschaard. Het zwartmetaal van Power From Hell is van verschillende scholen thuis: zo horen we wat primitieve lo-fi mystiek van de eerste golf, de onaardse melodische overtuiging van de tweede golf en af en toe dissonante arpeggio’s van een modernere lichting bands in het genre. Het moet gezegd worden dat Power From Hell op “Shadows devouring light” voor de eerste keer een zeer positieve indruk nalaat en Sodomic met zijn sappige evocatieve invocaties écht imponeert. Power From Hell is geen pure blastband, hoewel “Silence” en de start van “The serpent’s earthly throne” dat misschien nog wel doen vermoeden, maar musiceert op dynamische wijze en gooit daarbij af en toe, zoals o.a. in het titelnummer, ook bezwerende cleane (en oriëntaals georiënteerde) gitaarpartijen in de strijd. De grotendeels slepende songs “Primordial impurity“, “Summoning the abjection” en “Eve’s holy vulva” zijn wat mij betreft de prijsbeesten van deze zevende langspeler en zouden niet misstaan hebben op Ascension’s magistrale demo “With burning tongues“, maar ook de snellere nummers scoren prima hoor.

Wie niet zo veel meer kan met de laatste paar platen van de aangehaalde Duitsers, zal zijn hart dan ook kunnen ophalen aan “Shadows devouring light” want de koude rillingen lopen voortdurend over mijn rug. De compositorische spanningsboog staat quasi continu strak gespannen, de vurige maar eveneens mystieke melodieën beklijven en de vocalen van Sodomic stelen de show. Op de productie valt deze keer dan ook nog eens niets aan te merken want “Shadows devouring light” klinkt modern, maar verre van plat of overgeproduceerd. Zo is er voldoende kracht en definitie en is de basgitaar goed te horen. Soms zie je maar dat het na al die jaren toch plots nog raak kan zijn, zo lang je maar doorzet. Knappe prestatie van Power From Hell!

JOKKE: 87/100

Power From Hell – Shadows devouring light (Debemur Morti Productions 2022)
1. Forsaken by the father (Intro)
2. Silence
3. The serpent’s earthly throne
4. Shadows devouring light
5. Primordial impurity
6. Mother of abominations
7. Wings of perdition
8. Eve’s holy vulva
9. Adversary of creation
10. Summoning the abjection