Je hebt bands die aan de lopende meter platen uitbrengen en je hebt er die ruim de tijd nemen om nieuwe muziek te presenteren. Het Noorse Dødsengel behoort ontegensprekelijk tot die tweede categorie. Zanger/gitarist/bassist Kark en drummer Malach Adonai vormen al sinds 2007 het drijvende duo achter deze occulte blackmetalband en brachten in die vijftien jaar vier langspelers en enkele EP’s en splits uit. Als de band dan nieuw plaatwerk aflevert, is dat steevast een hele kluif, want zowat elke langspeler flirt met de tijdsduur van één uur. Het dubbelalbum “Imperator” uit 2012 klokte trouwens op een kolossale 150 minuten af. Voeg daar nog aan toe dat Dødsengel geen band is die braaf de uitgestippelde lijntjes van de traditionele tak van het genre volgt, maar star zijn eigen eigenzinnige weg gaat, en je weet dat het wederom een hele kluif zal worden. De vele avantgardistische elementen in Dødsengel’s muziek en de vaak theatrale vocale invulling leveren immers zwartmetaal op dat niet in een strak keurslijf gevangen zit.

Ruim vijf jaar na “Interequinox” presenteren Kark en Malach Adonia nu met veel trots “Bab al on“. Ook deze vijfde full-length klokt op een kloek uur af en neemt ons 11 nummers lang mee doorheen allerhande thelemische mystiek die gecentreerd is rond de godin Babalon die geassocieerd wordt met seksualiteit en incarnatie. Zij die in meer dan enkel het muzikale luik geïnteresseerd zijn, hebben aan “Bab al on” weer een vette kluif. Waarmee ik geenszins wil zeggen dat de muziek hapklaar en toegankelijk is. Au contraire, dit nieuwe werk is vrij moeilijk te behappen vooral doordat de muzikale cohesie vrij ver zoek is en het daardoor niet eenvoudig is om door te tracklist te navigeren. Zo voelt het haast alsof de metalen composities, om ze zo maar te noemen, nauwelijks in de meerderheid zijn daar de flow door allerhande ‘afwijkende’ of atypische nummers en passages onderbroken wordt.

Dat begint zo wat nadat het eerste derde van het tweede nummer “In the beginning” erop zit. Aanvankelijk laat het duo horen nog steeds goed van leer te kunnen trekken, maar daarna glijdt onze Noorse doodsengel af richting horroreske ambient die al meteen de vaart uit het zes minuten durende nummer haalt. De heren keren nog wel terug naar met zware metalen bevuilde wateren waar er versterkers aan te pas komen, maar dompelen zichzelf middels “Annihilation mantra” al snel opnieuw in mystieke ambient onder. Da’s allemaal wel eens leuk als intro, outro of intermezzo, maar er vallen op “Bab al on” te veel van zulke momenten te noteren, waardoor het geheel als krampachtig en geforceerd overkomt. Speciaal doen om speciaal te willen doen ook, zonder mij echter aan mijn stoel te kluisteren, zelfs niet wanneer de versterkers opengaan.

Nu vallen er ook nog wel enkele goeie momenten te bespeuren hoor zoals het hallucinogene mid-tempo gespeelde “Waters of unravelling” en het slepende, meer dan negen minuten durende “In the heart of the world” dat muzikaal gezien naar Wolvennest neigt, samen met het wat bombastischere “Hour of contempt“. Ook het gevarieerde vocale klankenspel is best nog wel impressionant te noemen. Check bijvoorbeeld maar eens in hoeveel richtingen Kark zijn stembanden kan stretchen in het acht minuten durende epos “The lamb speaks” en ook het sacraal gezongen akoestische “Agnus dei” imponeert. “Dies irae” voelt eveneens erg sereen en religieus aan maar de Wovenhand-achtige zang van een zekere Hand kan hier niet de volledige negen minuten overtuigen.

Ander punt van kritiek is de kristalheldere productie. Het is wel een pluspunt dat de basgitaar erg goed hoorbaar is en ook de ambientgetinte nummers klinken best warm, maar de blackmetalstukken gaan gebukt onder een steriele sound (vooral de drums klinken zo digitaal) wat de spiritualiteit en atmosfeer die voor de band zo belangrijk zijn eigenlijk eerder fnuikt dan ten goede komt. Kark heeft best al enkele goede producties gedaan (o.a. Keres, Askeregn en Israthoum), maar wat hij hier voor eigen huis deed, kan ons minder bekoren.

Variatie troef op deze plaat en er zullen ongetwijfeld blackmetalliefhebbers zijn die hier van smullen, maar ik vind “Bab al on” eerder als een overdacht geheel overkomen dat aan spontaniteit mist en de theatrale spielerei komt veel minder overtuigend over dan voorheen. Wie in sommige songs zoals de bijna elf minuten durende afsluiter “Abomination gate” doorheen de occulte zweem prikt, zal merken dat het muzikaal eigenlijk allemaal niet zo heel spannend of uitdagend is. Al bij al is deze “Bab al on” dus eerder een tegenvaller als we deze tegen de rest van het oeuvre van de band afzetten. Momenteel heb ik eerder spijt dat ik deze als blind buy aanschafte, maar misschien moet ik er nog wat meer tijd mee doorbrengen.

JOKKE: 69/100

Dødsengel – Bab al on (Debemur Morti Productions 2022)
1. Ad Babalonis amorem do dedico omnia nihilo
2. In the beginning
3. Annihilation mantra
4. Waters of unravelling
5. Bursting as boils on the backs of slaves
6. The lamb speaks
7. Agnus dei
8. Hour of contempt
9. In the heart of the world
10. Dies irae
11. Abomination gate