Zwitserland kent nu niet meteen de meest florerende blackmetalscene ter wereld, maar toch lopen er interessante bands rond zoals Darkspace, Geist Elberith, Borgne, Lykhaeon, Schammasch en Paysage d’Hiver. Häxär is een nieuwe naam wat dat betreft, maar V Noir, de man erachter, is ook actief met Ernte. Daar waar hij die band samen met zangeres/bassiste/violiste Witch N. gestalte geeft, runt hij Häxär helemaal alleen, hoewel we zijn compagnon nog wel horen opduiken in het intro van zijn eerste self-titled langspeler waarin ze droevig vioolspel verzorgt. In afsluiter “Der Wolf” horen we ze ook een stukje zingen.

Wat we in de zeven overige songs te horen krijgen, valt het best te omschrijven als ijskoude, grimmige, door de Zwitserse natuur geïnspireerde black metal volgens traditioneel recept en zonder al te veel poespas. V Noir’s krijszang is erg raspend waardoor het oudste en meest extreme werk van een band als Gorgoroth misschien nog het best de muzikale lading dekt. Ik doel dan vooral op de snellere stukken en niet zo zeer op de songs waarin wat gas teruggenomen wordt en die eerder een depressieve en sombere sfeer uitstralen. Het songmateriaal is echter niet memorabel en gevarieerd genoeg om ons meer dan veertig minuten bij de les te houden. De monotone en van iets te veel effect voorziene screams beginnen na een tijdje ook tegen te steken en de geprogrammeerde drums missen wat body, ook al zorgde Greg Chandler (ondermeer Esoteric en Lychgate) voor de postproductie; organisch drumspel had hier sowieso een plus geweest. Het tragere materiaal zoals “Irrlicht im Nebel” of “Heimatland” vind ik het best te pruimen.

Op basis van het logo en coole cover artwork had ik eerlijk gezegd meer verwacht van dit Häxär dat met dit debuut slechts een heel middelmatige indruk nalaat. Ernte smaak ik beter.

JOKKE: 60/100

Häxär – Häxär (Sturmglanz 2023)
1. Einklang (Intro)
2. Heimkehr
3. Grabgespenst
4. Totenreich
5. Spiegelbild (Ziegenbock)
6. Irrlicht im Nebel
7. Heimatland
8. Der Wolf