Doorgaans krijg ik mijn extreem metaal niet al té technisch of dissonant voorgeschoteld, maar er zijn uitzonderingen zoals dit Griekse Kvadrat. Bovendien best imposant te noemen dat er in de vorm van Ivan Agakechagias slechts één muzikant achter Kvadrat schuilgaat. De band ontsproot in 2015 aan het brein van de multi-instrumentalist, maar het duurde nog tot 2021 alvorens ook de buitenwereld kennis kon maken met zijn creatie. Dat jaar volgden in sneltempo een demo, EP en split en nu, drie jaar later, is er een eerste volwaardige plaat.

Het feit dat het woord ‘dissonance’ deel uitmaakt van de albumtitel zal hoegenaamd geen toeval zijn, want Kvadrat duikelt de desolate dieperik in middels zeven chaotische composities die beelden, geluiden, vormen, geuren en dimensies creëren in een wereld van betekenisloosheid. En van deze collectieve en individuele ondergang maken disonnanten maar al te gretig deel uit. Kvadrat’s muziek provoceert, traumatiseert, verstoort de gemoederen wakkert misselijkmakende gevoelens van onzekerheid, vervreemding, haat en pijn aan, maar nergens verzandt de plaat in een vormloze brei of koppijn veroorzakende kakafonie, en dat mede dankzij de loepzuivere, maar ultrazware sound.

“The horrible dissonance of oblivion” voelt als een krankzinnige zoektocht aan waarbij de nooduitgang in geen velden of wegen te bespeuren is. Afschuwelijke beelden, nachtmerries, kakofonische stemmen, catastrofe, pijn en geweld, al deze elementen worden 44 minuten lang verzameld op deze gelaagde plaat die een heel ander geluid laat horen dan wat we doorgaans gewend zijn uit Griekenland te mogen aanschouwen. Geen warmbloedige, exotische Helleens black, maar een koude en machinale mix aan hondsbrutale black en death metal die barst van de atonale en disharmonieuze elementen. Soms is er in de melancholische soundscapes of de weinige passages waar al eens een vorm van melodie opduikt sprake van een tragische dramatiek die dan weer wel bij de Griekse oervaderen der black metal en de eigen rijke mythologische geschiedenis aansluiting vindt. Aanrader voor liefhebbers van bands als Ulcerate of Deathspell Omega.

JOKKE: 83/100

Kvadrat – The horrible dissonance of oblivion (Nuclear Winter Records 2024)
1. Υπόγειος λαβύρινθος
2. -4°C
3. Σηπτική ανυπαρξία
4. Αμνησία
5. Γυάλινα μάτια
6. Η φρικτή δυσαρμονία της λήθης
7. Ολική αποσύνθεση