Je hebt bands die – ook al lijkt zo wat alles al gedaan te zijn – naarstig op zoek gaan naar een eigen smoelwerk en er zijn er die quasi geen millimeter willen afwijken van de sound van hun inspiratiebron, soms met zelfs één specifiek album in gedachte. Tot die tweede categorie horen wat ons betreft bands als Groza (onverbloemde Mgła-copycats), Triumph, Genus en Kult Ofenzivy (oude Satyricon en Darkthrone worship) en Nachtheem die recent nog een ode leken te brengen aan het debuut van het Noorse Vemod. Ook het Noorse Avmakt mag aan dit rijtje toegevoegd worden want alles op “Satanic inversion of…” ruikt naar Darkthrone, en meer specifiek naar platen als “Sardonic wrath” en “Hate them“. De titel van die laatste lijkt alvast van toepassing te zijn op het duo Kristian Valbo en Christoffer Bråthen (o.a. Aura Noir, Obliteration en Condor) want ze krijgen het online toch wel wat te verduren. Zo zou het om genre hoppers gaan die plots black metal zouden willen gaan spelen en zou Avmakt nothing new to the table brengen. Tja, als je dan nog eens door Fenriz himself wordt aangeprezen en alzo bij Peaceville belandt, geeft dat criticasters alvast enkele binnenkoppers. Maar weet je, ze nemen de onheilige trilogie van Darkthrone alvast niet als sjabloon voor hun muziek, hoewel elementen van “Ablaze in the northern sky” ook wel enigszins doorsijpelden naar het debuut.

Ondanks het feit dat de muzikanten sinds hun tienerjaren al heel wat muzikale genres in de wereld der zware metalen doorzwommen hebben, is er dus ook al een jarenlange latente voorliefde voor black metal. En gezien de heren zich ver weg van gimmicks, pretentieuze concepten of theatrale bedoeningen willen houden, resulteerde dat op de eerste full-length “Satanic inversion of…” tot op het bot gestripte black metal die in een grote boog omheen het woord ‘vernieuwing’ loopt.

De zes tracks zijn bovengemiddeld lang uitgevallen en daar ligt toch wel enigszins een struikelblok daar de basiselementen eerder beperkt zijn. Gelukkig zijn er net voldoende oriëntatiepunten zoals een versnelling van doomtempo naar opzwepend ritme, een break of een coole riff aangebracht in de composities zodat we er uiteindelijk in slagen 40 minuten lang bij de les blijven. “Satanic inversion of…” werd opgenomen met de hulp van Arild Torp, (Obliteration) die de thematiek van Avmakt die draait om onderwerpen als leegte, verlatenheid en vervreemding wist in te kapselen in een krachtig vertoon van sinistere, onbevangen black metal met een duidelijk hoorbare Darkthrone-korrel in sound en productie.

Waar dit debuut een Satanische inversie van is, moeten we schuldig blijven. Wat we wel met zekerheid weten is dat Avmakt entertainend is voor fans van oude Darkthrone, en bij uitbreiding oude Bathory en Celtic Frost. Na enkele luisterbeurten is het nieuwe er wel af.

JOKKE: 78/100

Avmakt – Satanic inversion of…(Peaceville Records 2024)
1. Ordinance
2. Poison reveal
3. Sharpening blades of cynicism
4. Towing oblivion
5. Charred
6. Doubt and the void