Vergeet al die commerciële musicalproducties die het groengespikkeld schijt opwekken want Necromaniac is gearriveerd met een veel beter smakend alternatief in de vorm van diens eerste debuutlangspeler “Sciomancy, malediction & rites abominable“. Deze full-length luistert immers weg als een episch, theatraal, macaber en morbide luisterstuk dat onderwerpen als hekserij, necromantie en andere occulte thema’s behandelt en dat gegarandeerd koude rillingen bezorgt, anders is er iets mis met jullie.

De uitvalsbasis van Necromaniac is Londen, maar de muzikanten bezitten Griekse, Zweedse, Spaanse en Poolse paspoorten. Bassist The One kennen we van ondermeer het geweldige Macabre Omen en The One. Zanger/tekstschrijver stond in het verleden achter de microfoon bij ondermeer Nightbringer en drummer V.Pestilencia speelde reeds bij Ad Noctum. Gitarist van dienst is Sadistik Fornicator. Necromaniac dwaalt al ruim dertien jaar in de ondergrond rond en bracht in die tijdspanne twee demo’s en een EP uit, maar nu is het dus tijd voor het échte werk!

“Sciomancy, malediction & rites abominable” – wat een titel! – bevat negen composities die bulken van extatisch zwartmetaal, swingende old-school metal, een horroreske atmosfeer en morbide epiek. Het lijkt soms wel op een duivels bacchanaal geïnspireerd door de tijdloze wijsheid die heavy metal uitademt. Zeker wanneer A Corpse Without a Soul ( Cultes des Ghoules, Death like Mass, Sodality) zijn macabere en quasi onmenselijk klinkende strot aan huiveringwekkende songs als “Calling forth the shade” en “Conjuration of St. Cyprian” uitleent, voelen we ons niet meer zo op ons gemak. ’t Is nu nu niet zo dat de meer sepulchrale deathmetalgetinte vocalen van The One zich niet prima zelf kunnen redden, maar de Poolse gastzanger op je album krijgen is steeds een goede zet, zeker als je je schoonmoeder met zijn duivels hoongelach de daver op het lijf wil bezorgen.

Nameless Void, eveneens gekend van Cultes des Ghoules, maar vooral van het geniale Negative Plane voorzag nog wat synthesizerklanken en kerklokgeluiden in afsluiter “Necromancess/Cauda draconis“, een nummer dat meer dan tien minuten lang mid-tempogewijs imponeert met ondermeer ongebreideld soleerwerk. Niemand minder dan Primordial’s A.A. Nemtheanga verzorgde dan weer de imposante en beklijvende koorzang in “Caput draconis“, de intro van deze indrukwekkende plaat. Indrukwekkend is een woord dat ook van toepassing is op de groots klinkende drumsound en de in een effectenbad ondergedompelde gongklanken en verschillende kerkbelgeluiden die een apokalyptische en omineuze toets aan de muziek geven.

Tegenover de mid-tempo en meer atmosferische songs die reeds bij titel genoemd werden staan dan weer beukende composities als “Daemonomantia“, “Grave mound oath” of “Great is the thirst of the restless dead” waarin opzwepende drums, opruiende vocalen, vlijmscherpe crunchy riffs, een donderende basgitaar en lugubere achtergrondgeluiden het mooie weer maken. Iedereen die van zichzelf vindt dat ie old-school zwartgeblakerd metalbloed door de aderen heeft lopen en een band als Malokarpatan wel kan smaken, kan niet om “Sciomancy, malediction & rites abominable” heen. Punt.

JOKKE: 86/100

Necromaniac – Sciomancy, malediction & rites abominable (Invictus Productions/The Ajna Offensive 2025)
1. Caput draconis
2. Daemonomantia
3. Grave mound oath
4. Calling forth the shade
5. Great is the thirst of the restless dead
6. Teraphim (Skull sorcery)
7. Conjuration of St. Cyprian
8. Swedenborg’s skull
9. Necromancess/Cauda draconis