Tot aan het pestjaar 2020 had het Duitse World Terror Committee een heuse vinger in de pap te brokken in de stortvloed aan blackmetalbands met occulte/orthodoxe inslag als daar zijn Ascension, Shrine Of Insanabilis, Fides Inversa, Serpent Noir, Dysangelium, etc. Maar plots begonnen veel van deze bands wat als eenheidsworst te klinken doordat ook op andere labels gelijkgestemde zielen als giftige paddenstoelen uit de grond omhoog schoten; Cas schreef het ook al in zijn recensie van de tweede Dysangelium langspeler “Death leading” uit 2019. Uit het kamp van Ascension en Shrine Of Insanabilis blijft het al jaren windstil en ook de Duitsers van Dysangelium hadden zes jaar tijd nodig om met “Exxekratus” op de proppen te komen; een 27 minuten durende EP die naar analogie met de prima “Leviaxxis” demo (2014) een liefde voor de letter “x” lijkt uit te stralen.
Dysangelium wist in de tussenliggende jaren diens line-up stabiel te houden en ondertussen weten we ook dat drummer A.N.L. tot het Duitse deel van Umbra Conscientia behoort, een band waar voorts twee Costaricanen deel van uitmaken. Het Dysangelium gitaarduo T. en C.H. klust dan weer als live snarenplukkers bij deze band bij. De sterkste troef van Dysangelium was altijd al frontman Sektarist 0, en ook nu weer steelt hij de show met zijn uitbundige semi-heldere semi-raspende roepvocalen waardoor de Duitser wat in het vaarwater van de machtige Wraath (Darvaza, ex-One Tail One Head, etc.) komt. Het lijkt soms wel wat op een wedstrijd tussen de zanger en de muzikanten om om ter luidst te klinken.
“Exxekratus” bevat vier ijzersterke en opzwepende composities die iets schoner van toon klinken vergeleken met het materiaal op “Death leading“, maar vuiler van inhoud en aanpak zijn. De eerste drie nummers zijn gloednieuw en baden in ceremoniële spookachtige melodieën en sterke gitaarlijnen die een kloppende spanning inboezemen en waarvan de teksten door Sektarist 0 met een zekere urgentie uitgespuwd worden. Vooral in het bijna op negen minuten afklokkende “Whispering knives (Manifest II)” bevallen de vlijmscherpe tremolo’s ons erg goed. De gespierde afsluiter “Delirious transcendence” stamt van de opnamesessies van debuutlangspeler “Thánatos áskesis” uit 2014, maar haalde het toen niet tot diens tracklist daar die ingekort diende te worden vanwege de maximumbeperking als het op de speelduur van vinyl aankomt. Het nummer klinkt productietechnisch iets ruwer maar sluit voorts goed aan bij hoe Dysangelium anno 2025 klinkt.
“Exxekratus” is slechts een voorproefje van Dysangelium’s aanstaande derde album dat binnenkort zijn vleugels zal uitslaan. Benieuwd want deze EP valt terug enorm goed in de smaak!
JOKKE: 85/100
Dysangelium – Exxekratus (World Terror Committee 2025)
1. Of the burning throne (Manifest I)
2. Trachea
3. Whispering knives (Manifest II)
4. Delirious transcendence
