Met “Bleknat bortom evig tid” levert het Zweedse Greve een derde hoofdstuk af dat wederom erg vertrouwd aanvoelt. Sinds de band in 2019 uit het niets opdook, is Greve uitgegroeid tot één van de uithangborden van de tweede golf black metal zoals die ooit uit Zweden borrelde: melancholisch, melodieus, mystiek en volledig gespeend van moderne franje. Dat het project draait rond Ancient Records-meesterbrein Swartadauþuz verklaart dan ook veel want zijn signatuur is onmiskenbaar aanwezig. We geven toe dat het receptuur van deze overactieve Zweed al eens herkauwd durft te worden, maar desalniettemin noteren we toch enkele subtiele verschillen qua aanpak en geluid.

Waar voorganger “Föllo af svavel, lifvets dimridå” (2022) nog een monumentaal en zwaar gelaagde soundscape optrok, kiest “Bleknat bortom evig tid” voor een opvallend uitgebeende aanpak. De productie is kristalhelder — mogelijk de meest transparante die Swartadauþuz ooit onder zijn banier afleverde — maar die helderheid legt vooral de essentie bloot: melodieën die snakken naar het oneindige en composities die ondanks hun speelduur van zes tot acht minuten opmerkelijk gefocust blijven: minder lagen, maar meer impact.

Korgath staat voor de tweede keer op rij achter de microfoon en klinkt rauwer en directer dan ooit. Zijn vocalen werken perfect samen met de refreinvormige melodische bogen waar Greve zo sterk in is. Swartadauþuz’ gitaarlijnen zijn intenser in hun eenvoud en bieden minder kronkelende labyrinten, hoewel er nog steeds een zekere nervositeit in schuilt. De eindriff van een nummer als “En sista färd” durft bijvoorbeeld al eens naar Akhlys/Nightbringer neigen. De toetsen blijven subtiel aanwezig en functioneren als ijle sterrenhemel.

Up-tempo tracks als “Livets fjätter brista” en “Nektar av dödens gift” balanceren op de rand tussen heroïsche verheffing en zwartgeblakerde introspectie, terwijl het meer gematigde “En sista färd” — met tekst van Korgath zelf — een haast rouwende melancholie doorheen de plaat weeft. Het titelnummer “Bleknat bortom evig tid” vormt met zijn kille maar betoverende melodie die nog uren blijft nazinderen het auditieve equivalent van een nachtelijke trektocht. De sessiebijdragen van Sortilege (bas) en J.H. (drums; neen, ik heb de drumstokken niet opnieuw opgepakt) geven de muziek precies genoeg fysieke ruggengraat om de dromerige atmosfeer niet te verstoren, maar wel richting te geven. De transparante mix en mastering van The Empty Hall Studio versterken dat ruimtelijke, open geluid, waardoor deze plaat niet alleen toegankelijker klinkt dan zijn voorgangers, maar ook meer emotioneel ontwrichtend.

“Bleknat bortom evig tid” is allesbehalve een revolutie binnen Greve’s universum, maar laat wel een subtiele verschuiving horen van dichtgeweven mystiek naar een meer directe, haast contemplatieve vorm van atmosferische black metal. Fans van Ancient Records en het geniale Setherial debuut “Nord” gaan deze plaat ongetwijfeld smaken.

JOKKE: 86/100

Greve – Bleknat bortom evig tid (Purity Through Fire 2025)
1. Till striden…
2. Livets fjätter brista
3. Nektar av dödens gift
4. I dunkel poesi
5. En sista färd
6. 16 Vingar…
7. Bleknat bortom evig tid
8. Efter stormen…