Sagenland, een project van Batr (Asgrauw en Meslamtaea) en Herjann (Uuntar, Cultus en Heimdalls Wacht) uit 2005, is weer tot leven gekomen. Destijds is er slechts één split met het Duitse Vargsang uitgekomen. Batr en Herjann zijn toen verder gegaan met het veel meer etherische Annwfyn. Dat project heeft ook slechts één EP uitgebracht, in 2014. Na zestien jaar is het nu dan eindelijk tijd voor de tweede release van Sagenland. De wil om er eerder wat mee te doen is er altijd wel geweest, maar zowel Herrjan als Batr kwamen gewoon tijd te kort. Sagenland maakt black metal geïnspireerd door traditionele Scandinavische black metal, zoals Ulver, Arckanum en de oude Dødheimsgard. Er zit een flinke dosis folk in en er is een leidende rol voor melodische, bijna proggy, baspartijen en akoestische gitaren. Het album is kort en als ik zo de titels van de nummers bekijk, zijn de drie nummers van de split ook opnieuw opgenomen voor deze release. Thematisch leunt deze langspeler op de historie en tradities van het Twenter land. Dit doet mij denken aan het drieluik van Sivyi Yar: “The dawns were drifting as before” (2013), “From the dead villages’ darkness” (2014) en “Burial shrouds“ (2015). Sivyi Yar maakt meer atmosferische black metal echter. Elementen daarvan kan je ook Sagenland niet ontzeggen, maar deze plaat is toch meer pagan black metal van de tweede generatie uit Scandinavië. Ik hou normaal gesproken maar matig van dit soort black metal. Ik vind het vaak wat eendimensionaal en de meeste van deze bands kunnen mijn interesse ook echt niet vasthouden. Dan zou je zeggen dat ik hier misschien ook niets mee kan. Niets is minder waar. Er zitten namelijk wat verrassende elementen in. De baslijnen zijn heel modern, en zouden niet misstaan bij een plaat van de nieuwe lichting Nederlandse black metal. De variatie tussen de nummers is ook groot en misschien wel (voor iemand die dus niet bijzonder houdt van dit soort black) het grootste pluspunt: het is een heel compact album. Geen van de nummers duurt langer dan iets van vijfeneenhalve minuten. Gecombineerd met de akoestische tussenstukken, die significant korter zijn dan de nummers, kom je dus op een looptijd van nog geen 33 minuten. Daarbij zitten er wat elementen in die gedeeld worden met de Slavische atmosferische blackmetalbands zoals de eerder genoemde Sivyi Yar en Drudkh. Bands die ik erg waardeer. Daarnaast vind ik de hoorns in het intro met hun interpretatie van “Last post” een heel goede vondst, zonder “cheesy” te worden. Zijn er dan helemaal geen negatieve punten? Nou ja, wel eigenlijk: ik vind regelmatig de zang wat weggemoffeld, er zijn net even teveel rustpunten op de plaat, en van mij hoeven de koortjes ook niet. Stoor ik me daar dermate aan dat ik het niets vind? Nee, ik kan hier wel wat mee: variatie in de nummers, verrassende elementen, een beetje folky atmosfeer. Het is een plaat die ik nog wel vaker op zal zetten.

MISCHA: 75/100

Sagenland – Oale groond (Heidens Hart Records, 2021)
1. Weer thuus
2. De jammerklachten van Singraven (eerste deel)
3. De jammerklachten van Singraven (tweede deel)
4. Veur de leu van vrogger
5. Bladval
6. In ’t bos
7. Van eigen land
8. Botte bijlen
9. ’t Leste gedicht (Twentse earde)
10. Terug noar et laand van aleer