De Belgische ondergrond is springlevend op gebied van extreme metal, dat weet u ondertussen wel al als u af en toe eens doorheen onze publicaties snuistert. En ook op gebied van support van labels voor de eigen black- en deathmetalscene, zit het wel snor met spelers als Gramschap, Medieval Prophecy Records en Haunted By Ill Angels. Die laatste bracht simultaan met Unheimlich’s debuut eveneens de debuutdemo van Moluchtas uit. Ook hier treffen we het illustere heerschap Hemelterger aan die in de vorm van Moluchtas voor de verandering alleen heerst.

Daar waar Unheimlich terneergeslagen doomy black als muzikaal vehikel koos, valt het geluid van Moluchtas eerder als zwartgeblakerde death metal te beschouwen. Het type doodsmetaal waar het adjectief “sepulchraal” ook gerust mag worden voorgezet. De vier uitwasemingen op “Into nothingness” worden gevoed door de afkeer van de onwetendheid van de mens, wat de holheid van het bestaan ​​erkent. Er valt niets meer na te streven behalve het nastreven van niets…

Vanaf de openingstonen van “Surrender to the void” worden we opgedragen ons aan de leegte over te geven. Eerst nog via een korte streep deathdoom, maar al snel wordt enkele versnellingen hoger geschakeld. Moluchtas schippert voortdurend tussen deze twee stromen: een dodelijke, alles vermorzelende bovenstroom en een zwaarmoedige, beukende, logge onderstroom. Melodieuze gitaarleads zorgen voor de verdere inkleuring van de songs.

“The one that defiles the earth” bevat heerlijk venijnige riffs, maar gooit eveneens onheilspellend gitaarleadgescheur in de strijd. Verrek, we worden zelfs op sludgy gitaargolven getrakteerd alvorens een gillende gitaarlead doorheen de lucht flitst. Het bijwijlen hakkend drumspel verraadt ook een bestiale warmetalinvloed.

“The awakening” start aanvankelijk als een slome beuker maar eens de dijken breken, volgt een stortvloed aan diepe growls, bruut drumwerk en gorgelend gitaargeweld. Het tweede deel van het nummer zet meer in op een dreigende apocalyptische atmosfeer waarin we zelfs even subtiele koorzang menen te ontwaren. Het is trouwens weer heerlijk meedeinen op de sludgy gitaargolven en tijdens de rollende basdrums van afsluiter “A carnal illumination” worden onze nekspieren nog het meest op de proef gesteld.

De sound van deze EP is lekker zompig te noemen zonder echter in een vormeloze geluidsbrij te ontaarden. Maar liever zo, dan een gelikte cleane sound want dat zou de dodelijke muzikale stormwind die Moluchtas ontketent niet passen. FFO Antediluvian, Grave Miasma, Vassafor en Vasaeleth.

JOKKE: 80/100

Moluchtas – Into nothingness (Haunted By Ill Angels 2021)
1. Surrender to the void
2. The one that defiles the earth
3. The awakening
4. A carnal illumination