Drie EP’s, een split en twee platen op vier jaar tijd, en amper een jaar nadien al de derde langspeler tevoorschijn toveren is in het zwartgeblakerd genre een zeldzaamheid, maar dat is buiten de inmiddels bekende Noren van Whoredom Rife gerekend. K.R en V.Einride stapelen namelijk even makkelijk riffs op als Varg oneliners, en net zoals die gekke Noors-Franse bompa lijkt het duo ook nog lang niet uitverteld.

Daar stoppen de vergelijkingen met de kerstman dan ook, want Whoredom Rife is van een compleet ander kaliber. Jokke vergeleek eerder met oude Keep Of Kalessin, maar gezien ik mij nog eens moet inwerken in die band onthoud ik me van die commentaar. Wat de Noren uit Trondheim dan wel weer kenmerkt is een monumentale sound, die de uit de jaren negentig geplukte gitaarlijnen zonder omwegen noch compassie in uw gezicht mokert en je bijna zou doen geloven dat het mogelijk is om terug in de tijd te reizen. Op-en-top Noorse black metal is het marteltuig waarmee V. Einride ons geselt, terwijl de rochelende schreeuwen van K.R een beangstigend maar vooral pissed off kantje hebben en met momenten meer kwaad dan kwaadaardig klinken.

“Winds of wrath” heet deze nieuweling en dat kan niet anders dan een verwijzing zijn naar het razende en verschroeiende tempo dat het merendeel van de plaat wordt aangehouden. Wanneer “Curse of the moon” na anderhalve minuut venijnig hard in gang wordt getrokken is er geen houden meer aan en worden we getrakteerd op een maalstroom van melodieuze, meeslepende maar ook scherpe en giftige riffs. Hoewel ik mij had voorgenomen Jokkes referenties niet te herhalen moet ook ik meteen denken aan de hoogdagen van Satyricon – geen ontkomen aan. Na die eerste mokerslag houdt ook “A thousand graves endured” het tempo er stevig in waardoor we pas met “The gospel of hate” een eerste keer verdwaasd kunnen rondkijken tijdens een solo die wat druk van de ketel haalt, ondanks de bijtende start van het nummer die zelfs de grootste sceptici onder ons niet onberoerd zal laten.

Rest is for the weak moeten die twee gedacht hebben, want “Hav av sykdoms blod” vuurt domweg de beste en meest aanstekelijke riff van anno bastardi MMXXI op ons af – gene zwans, die eerste halve minuut kun je vijftien keer na elkaar op repeat zetten zonder ‘m beu te worden. Althans, ik toch. Een vuist op uw muil, maar toch eentje die aanstekelijk aanvoelt. Verderop laten de heren nog wat ruimte voor iets meeslepender en repetitiever gitaarwerk, een dynamiek die wel meer wordt toegepast zodat we niet blastbeatmoe zouden worden en onze energie wat kunnen doseren tegen dat het volgende pak rammel eraan komt. Whoredom Rife vindt ook op langspeler nummer drie dus het warm water niet opnieuw uit, maar overtuigt ongetwijfeld en zorgt ervoor dat geen enkel element ontbreekt: ook niet de slepende, epische slotsong die hier dan toch meer een ingetogen kant van de band laat zien. Ik loog trouwens: er ontbreekt wel degelijk iets. Whoredom Rife slaagt er opnieuw in de geest van tweeënhalve decennia te creëren zonder een overdaad aan synths. Ze zijn wel aanwezig, maar voegen vooral subtiele toetsen in de achtergrond toe zonder de aandacht af te leiden van het precieze drumwerk en de snerpende tremololijnen.

Uiteraard tekende de band opnieuw bij Terratur Possessions (waar anders?), en wordt de laatste boreling gedistribueerd door Ván Records (waarbij ik ook even de aandacht wil vestigen op het magistrale artwork, opnieuw van de hand van José Gabriel Alegría Sagobal en de magistrale illustraties van de hand van de Pools-Duitse Mar.A Art die op de vinylversie zullen prijken). Terecht trouwens, want “Winds of wrath” komt onbeschoft en gemeen mijn jaarlijst binnengevlogen, landt er in de hoogste regionen en kijkt minachtend neer op wat de rest van het gepeupel dit jaar heeft uitgespuwd of herkauwd. Hoewel ik bij de self-titled EP nog niet overtuigd was, raakt Whoredom Rife hier exact de juiste snaar. Om dan toch maar Jokke te citeren: all killer, no filler. Superlatief strak en perfect gebalanceerd: Whoredom Rife brengt haar beste materiaal tot nu toe en is aan een heuse triomftocht bezig.

CAS: 96/100

Whoredom Rife – winds of wrath (Terratur Possessions 2021)
1. Curse of the moon
2. A thousand graves endured
3. Gospel of hate
4. Hav av sykdoms blod
5. Winds of wrath
6. Einride