Eén blik op het grimmige verleidelijke cover artwork van “Decapitate the aging world” is voldoende om te raden wat Furis Ignis ons op zijn debuut voorschotelt, namelijk black metal die herinnert aan mistige en mystieke geesten uit glorieuze en troosteloze, maar vervlogen tijden. Iron Bonehead Productions zag er wel brood in om deze eersteling van het éénmansproject Furis Ignis uit te brengen; ongelijk kunnen we ze niet geven.

De zwartmetalen klanken van Furis Ignis zijn van vele markten thuis: enerzijds valt het drie kwartier durend hoorspel griezelig en grimmig te noemen, met af en toe eens een een glinsterende keyboardpartij die het middeleeuws karakter van de muziek in de verf zet, maar Furis Ignis kan ook middels opzwepende old-school gitaarriffs stevig en gespierd uit de hoek komen zoals bv. landgenoten Desaster of Katharsis dat ook kunnen/konden. Luister meer eens naar de brute fors waarmee “Witness the nightsky palpitating to the beat of premonition” in huis valt. De samples van het zwaardgekletter zijn eigenlijk overbodig want de bloeddorstige klanken laten niet misverstaan dat Furis Ignis op oorlogspad is. Maar de veelzijdigheid van Furis Ignis’ sound komt al meteen in deze meer dan acht minuten durende opener tot uiting wanneer even later het tempo heel wat gematigder wordt, met veel ruimte voor beklijvende melodieuze gitaarleads en folky toetsenspel. De basgitaar wordt trouwens niet genegeerd door onze einzelgänger, wat vooral duidelijk hoorbaar wordt in het slepende mid-tempo “Hostis mudi” dat grotendeels gitaargedreven is maar waarin toch ook weer de nodige toetsen van de partij zijn.

“Guarding the gate” is met een speelduur van meer dan dertien minuten de vetste kluif die op “Decapitate the aging world” te verorberen valt. Het gitaarwerk, dat soms minutenlang zonder vocalen mag schitteren en blinken, is om van te smullen en vormt een geslaagde hypnotiserende symbiose met een onderhuids toetsentapijt. Iets voor de zevenminutengrens steekt Furis Ignis kort maar krachtig het vuur aan de lont waarna het beestje als een kameleon om de haverklap van gedaante wisselt. Furieuze momenten waarbij ik Negative Plane als referentiekader durf te vermelden, smelten samen met trage beukriffs die met een appetijtelijk stonersausje overgoten zijn. Helemaal op het einde krijgen we nog een mooie solo te horen waarbij de eerste paar noten van het gitaarmotief aan Satyricon’s “Forhekset” doen denken.

“Zinnen von Eis” vormt met zijn middeleeuws toetsenspel een welgekomen rustpunt waarna het korte “C.B.M.G.3″ telkenmale de wenkbrauwen doet fronsen daar we dit groovende nummer eerder van een Machine Head-achtige band verwachten. Op zich niet slecht, maar een beetje misplaatst op deze plaat die thematisch toch eerder een afkeer lijkt te hebben van al wat naar moderne toestanden ruikt. “Donner in den Bergen” sluit met zijn dromerig middeleeuws muziekthema terug aan bij de eerdere songs maar deze trage, doomy afsluiter weet ons ondanks zijn melodieuze leads en verhalende zang niet volledig bij de les te houden. Ik had graag nog eens terug een ouderwetse pandoering om de oren gekregen alvorens de plaat erop zit.

Al bij al is “Decapitate the aging world” een knap debuut. De eerste paar luisterbeurten is het een beetje je weg zoeken tussen de verschillende benaderingen van het zwarte genre waarbij er soms al eens van de hak op de tak gesprongen wordt, maar eenmaal alle puzzelstukjes op hun plaats vallen, heb je er een album mee in handen dat lange tijd kan meegaan zonder saai of voorspelbaar te worden. Alleen spijtig dat de plaat met de laatste twee nummers wat inkakt, maar desalniettemin een geslaagd debuut van een band om in ’t oog te houden.

JOKKE: 80/100

Furis Ignis – Decapitate the aging world (Iron Bonehead Productions 2022)
1. Witness the nightsky palpitating to the beat of premonition
2. Hostis mundi
3. Guarding the gate
4. Zinnen von Eis
5. C.B.M.G.3
6. Donner in den Bergen