Ten tijde van de gelijknamige debuut EP, die ook als B-kant op een split met Morketida verscheen, was het nog niet heel duidelijk wie er achter het Finse Grieve schuil ging, maar ondertussen is geweten dat het om drummer V-KhaoZ en zanger/snarenplukker Werewolf gaat, twee figuren met een legendarische staat van dienst in de Finse blackmetalscene. Doorgaans komen er bij de orkestjes van V-KhaoZ héél wat toetsen aan te pas, denk maar aan Vargrav, Dead Embryonic Slumber, Olio Tähtien Takana of Druadan Forest, maar deze keer blijft de synthesizer in de kast steken. Het instrument werd dan ook onnodig geacht op “Funeral“, de eerste en meteen ook laatste langspeler van Grieve, die als een hommage aan jaren ’90 Scandinavische black weg luistert.

Geen toeters en bellen dus, maar zeven songs die met behulp van gitaar, bas, drum en zang een grimmig blackmetallandschap schilderen. Werewolf’s scream is lekker sappig en valt wat te vergelijken met Pest (ex-Gorgoroth en ex-Obtained Enslavement). De eerste drie songs is het tempo hoog waardoor ze weinig onderscheidend van mekaar zijn hoewel opener “Lethal wind of destruction” met zijn riffs die aan Enslaved’s “Vetranott” doen denken, het meeste indruk maakt. In “Nocturnal cries” wordt voor het eerst wat gematigder gemusiceerd wat meteen wat meer schwung in het geheel brengt, maar vervolgens is het met “Requiem of mankind” terug plankgas geven. Bij diens melancholische hoofdriff zie ik telkenmale Nargaroth en diens “Black metal ist Krieg“-plaat in mijn gedachten opdoemen. “Helvetin valtaistuin“, het enige nummer dat in het Fins vertolkt wordt, heeft een rockend en huppelend ritme waarbij de pompende bastonen het meeste opvallen. Donkere onweerswolken en gedonder luiden het afsluitende en toepasselijk getitelde “Funeral path” in dat op een mid-tempo instrumentale manier een einde maakt aan het slotstuk van Grieve’s beperkte discografie.

“Funeral” is een geslaagd album geworden dat evengoed in de jaren ’90 op het legendarische Malicious Records zou verschenen kunnen geweest zijn want de band valt niet uit de toon tussen oude Gorgoroth, de eerste Borknagar en oude-Kampfar platen. Na een klein half uurtje zit de levensvatbaarheid er voor Grieve op want wat gezegd moest worden, werd gezegd. No more, no less, no progression, no fun.

JOKKE: 80/100

Grieve – Funeral (Werewolf Records 2022)
1. Lethal wind of destruction
2. Winter of torment
3. Possessed…
4. Nocturnal cries
5. Requiem of mankind
6. Helvetin valtaistuin
7. Funeral path