Het Canadese Ifernach weet van geen stoppen want na eerder in 2021 reeds twee EP’s te hebben uitgebracht (“Four fatal amulets” en “Les choses mortes“), schudde Finian Patraic op de valreep van het nieuwe jaar nog een nieuwe langspeler (de vijfde ondertussen) uit de mauw van zijn indianentuniek. Ifernach is een band die duidelijk niet voor één gat te vangen is, getuige het brede klankenpallet dat hij reeds met ons deelde. Zo hoorden we reeds de rauwe Franstalige punky black van “Gaqtaqaiaq”, de bijtende Burzumeske tremolo’s van “The green enchanted forest of the druid wizard“, de tegenvallende grindcore-achtige split met Invunche en het niet zo geslaagde Samhain worship van “Skitekmujuia’timk“. Blindelings Ifernach releases aanschaffen is hierdoor soms een risicovolle aangelegenheid.

“Capitulation of all life“, waarop zanger/gitarist/keyboardspeler Finian Patraic door bassist Darach en drummer Mordüm Machinator Meteg wordt bijgestaan, leunt wat mij betreft het dichtst aan bij de vorige langspeler “The green enchanted forest of the druid wizard“. De ongebreidelde furie van nummers als “Gathering of the archangels“, “From pestiferous dreams…” en “Foi en rien ni personne” laat aan de basis een vrij traditioneel blackmetalgeluid horen waarbij een grimmige gitaarsound en bijtende screams het mooie weer maken. Maar er valt als vaneigens ook veel meer te beleven dan dat. Het halfweg geplaatste “Mundo malism” valt met zijn rituele keelgezangen, weelderige toetsen en groovend gitaarspel het meest op. De song loopt haast naadloos over in “Beholding the talisman of doom” dat op dezelfde elementen van diens voorganger verder borduurt maar daar ook heldere, op het valse af zijnde vrouwelijke elfengezangen aan toevoegt die klinken alsof ze aan één of andere foute synthblackmetalplaat uit de jaren ’90 onttrokken zijn. Maar het went. “Hovering over ruins and death” moet het dan weer wél hebben van zijn pakkende heldere zang terwijl “Until the world burns” eerder als een occulte klaagzang klinkt. Maar er staan ook drie instrumentale songs op de plaat: naast de omineuze introductie is er afsluiter “Le grand départ” die uit betoverende dungeonsynthklanken opgebouwd is. Het eveneens instrumentale en meer dan zeven minuten durende extraatje “Fenian sword of redemption” is dan weer een eigen interpretatie van het Offenbach-nummer “Hey boss“. Het eerbetoon aan deze Canadese bluesrockband is een waar klassiek epos bestaande uit plechtstatige toetsen, glimmende tremolo’s en treurige vioolklanken geworden dat met de nodige grandeur een einde aan deze avontuurlijke plaat maakt.

De instrumentale songs buiten beschouwing gelaten, is “Capitulation of all life” misschien wel de meest woeste Ifernach release tot op heden. Dit zwartmetalen slagveld past met andere woorden perfect bij de thematiek waarin de dood en minachting voor de mensheid verheerlijkt worden. Het is een eerbetoon aan alle brandstichters die in het jaar 1 van het nieuw tijdperk christelijke tempels doorheen Canada hebben verwoest, maar op de hoes siert een stukje van het werk ‘De duivelmaker” van Jheronimus Bosch.

Hulde aan Finian Patraic die, hoewel we niet altijd even overtuigd zijn, steeds zijn eigen instinctieve, natuurlijke pad lijkt te volgen en met “Capitulation of all life” zijn beste werk tot op heden uitbrengt.

JOKKE: 84/100

Ifernach – Capitulation of all life (Tour de Garde 2021)
1. Introduction
2. Gathering of the archangels
3. From pestiferous dreams…
4. Hovering over ruins and death
5. Until the world burns
6. Mundo malism
7. Beholding the talisman of doom
8. Foi en rien ni personne
9. Le grand départ
10. Fenian sword of redemption (“Hey boss” Offenbach cover)