Reeds twee decennia lang ploetert Hell Militia doorheen de loopgraven van de Franse blackmetalscene. In die tijdspanne leverden de heren een split, demo en drie langspelers af. Hoewel er wel progressie hoorbaar was, werden we nooit écht omver geblazen door deze helse militie. Vooral de gortdroge scream van Meyhnach lag me niet zo goed waardoor ik amper naar een plaat als “Last station on the road to death” uit 2010 kan luisteren. Op opvolger “Jacob’s ladder” uit 2012 gingen de vocalen van de man me al heel wat beter af en ook muzikaal klonk dit album, waarop meer met dissonante klanken gespeeld werd, diverser en kwalitatiever, hoewel soms wat te geforceerd. Na enkele woelige jaren en de injectie van vers bloed in de vorm van nieuwbakken zanger RSDX (o.a. ex-Valkyrja, ex-Funeral Winds) en gitarist Saroth (o.a. Temple Of Baal en The Order of Apollyon), keert Hell Militia na ruim een decennium van afwezigheid terug naar het front met zijn vierde langspeler “Hollow void” onder de kogelriem.

Het wordt in opener “Lifeless light” al snel duidelijk dat de Fransmannen, aangevoerd door de verdorven strot van Nederlander RSDX, op deze nieuwe plaat een veel agressiever standpunt innemen dan waar het tien jaar geleden allemaal stopte. Op “Hollow void” worden de dissonante riffs van “Jacob’s ladder” dan ook gecombineerd met het rauwe en smerige geluid van debuut “Canonisation of the foul spirit” uit 2005 met links en rechts nog wat nieuwe elementen. Ondanks het rauwe en agressieve karakter van de negen nummers, zijn er toch nog voldoende catchy hooks zoals het meebrulrefrein van de opener of de rockende riffs van “Genesis undone” en klinkt het album 100% als Hell Militia.

Er wordt doorgaans goed doorgeknuppeld, maar de heren zijn tevens niet vies van het inbouwen van mid-tempo passages zoals aan de start van “Dust of time“, één van de beste songs van de plaat, waarop nochtans ook wel één van de meest meedogenloze versnellingen van deze drie kwartier te horen is. Het pakkende “The highest fall” trekt zich sloom op gang en de spanning sluimert voortdurend rond met een verwachte uitbarsting die zich pas in de staart van het nummer manifesteert. Ook elders wordt veel met dynamiek en onverwachte tempowissels en overgangen gewerkt. Het maakt een song als “Within the maze” wat moeilijker te behappen.

Spoken word samples mogen natuurlijk niet ontbreken op een Hell Militia-plaat en zetten het titelnummer in gang dat heen en weer schippert tussen meeslepende passages en recht door zee gaande uitbarstingen. In afsluiter “Corruption Rejoice” mag voormalige brulboei Meyhnach nog een stukje komen meebrullen. De sound zit deze keer echt goed dankzij het werk van producer/engineer BST in zijn befaamde BST Studios.

Het universum van Hell Militia ruikt naar stadsvuil en onwankelbaar religieus geloof en heeft een extreem bittere nasmaak. De heren maken geen black metal waarop het zalig wegdromen is of die aanzet tot bomenknuffelarij, maar produceren een orthodoxe, meedogenloze benadering van het genre dat de ware aard van black metal uitbuit: woest, meedogenloos, grimmig en met een groot gevoel van onbehagen. De songwriting van Hell Militia klonk in het verleden soms nog wat onzeker, maar staat deze keer op punt en maakt van “Hollow void” een geslaagde comebackplaat.

JOKKE: 80/100

Hell Militia – Hollow void (Season Of Mist Underground Activists 2022)
1. Lifeless light
2. Genesis undone
3. Dust of time
4. Within the maze
5. Hollow void
6. The highest fall
7. Kingdoms scorched
8. Veneration
9. Corruption rejoice