Rauwe blackmetalplaten zonder dungeonsynthintro, getekende boord rond het cover artwork en één of andere beschilderde lelijke tronie die ons met een kwade blik vanop de hoesfoto aankijkt…ze bestaan nog! Neem nu dit Faceless Entity dat met “The great anguish of rapture” aan diens tweede langspeler toe is. Het debuut “In via ad nusquam” dat na een resem demo’s in 2017 alweer verscheen, had destijds wat tijd nodig om zijn lugubere geheimen prijs te geven, maar groeide gestaag tot een favoriet ten huize jokkemans uit. De obsessie voor de dood die deze Nederlandse band in zijn muziek weet te capteren zet haast aan tot spontane sollicitaties bij het dichtstbijzijnde uitvaartcentrum.

Ook “The great anguish of rapture” weet ondergetekende dermate hard te bekoren dat de plaat na de eerste luisterbeurt de voorbije weken nog heel wat digitale rondjes heeft mogen draaien. De zoemerige gitaarsound klinkt uitermate bedwelmend, zeker wanneer de begeleidende ritmesectie gezapig te keer gaat. Bij een nummer als “Decaying banners of existence” en diens doomy maar gitzwarte black hoor ik elementen terug vanop Gehenna’s laatste langspeler “Unravel“, destijds de allereerste review die ik voor deze blog uit mijn pen perste. Wanneer de sinistere mystiek en het rituele karakter van de muziek nóg opgedreven worden, kan ik de laatste twee langspelers van Throne Of Katarsis, de andere band van meneer Sanrabb (voor zo ver die nog actief is), er zelfs als referentiekader bij halen. Maar ook DSBM-invloeden en echo’s van een Xasthur of meer recente Portugese acts zoals een Black Cilice dwalen doorheen de door de dood geobsedeerde black metal van Faceless Entity. Getormenteerde screams klieven doorheen de morbide atmosfeer die vanuit de vijf muzikale grafkelders opstijgt en een verdwaalde streep heldere zang zoals te horen in het openende titelnummer en het dynamische “A growing void” weet positief te verrassen. Na het slepende en dreigende “Decaying banners of existence” volgt het veeleer uptempo te bestempelen “The enigma of death“, zodat de spanning erin blijft hoewel er ook veelvuldig op trance opwekkende herhaling en repetitiviteit ingezet wordt.

Wanhoop en thanatofobie sijpelen uit elke porie van “The great anguish of rapture” die als een ijdele en naarstige poging om de dood menselijk te maken klinkt. Dik balen dat ik niet in de mogelijkheid ben om Faceless Entity weldra tezamen met Lamp Of Murmuur en Dödsrit – wiens drummer ondertussen deel uitmaakt van de band – live aan het werk te zien op Roadburn. Op de identiteiten van de bandleden kan tegenwoordig een gezicht gekleefd worden, maar toch blijft Faceless Entity mysterieus en bedwelmend klinken. Aanrader voor fans van macabere, rauwe en lofi (maar niet als een ongedefinieerde geluidsbrei klinkende) black metal.

JOKKE: 85/100

Faceless Entity – The great anguish of rapture (Argento Records 2022)
1. The great anguish of rapture
2. Decaying banners of existence
3. The enigma of death
4. A growing void
5. Death, a rot beneath the mask of existence