Namen als Shagor, Ossaert en Weerzin zien we graag passeren op de draaitafels ten huize de Addergebroed-redactie. Als leden van deze relatief nieuwe en jonge NLBM-acts met een nieuw project op de proppen komen, spitsen we dan ook onze oren. Dinbethes is de naam van hun nieuwste telg waarvan het debuut “Balans” gedoopt werd. Bezieler van deze nieuwe band is Weerzin’s J. die na het componeren van het “Sotteklugt” debuut van Shagor zich dieper in heel het blackmetalgebeuren onderdompelde om zijn eigen plaat te schrijven. Nadat het schrijfproces in mei 2020 afgerond was, klopte J voor de arrangementen bij enkele bevriende muzikanten aan waardoor uiteindelijk ook het zangduo P (Ossaert, Weerzin) en K (Ghost Of Mirach) op “Balans” te horen is. Voor het inmeppen van de vijf songs die het debuut vormgeven, werd aangeklopt bij M, gekend van ondermeer Pestilence en een verleden bij God Dethroned. De samenwerking voor Shagor’s debuut met Babylon Doom Cult Records leek J duidelijk te bevallen want wederom wordt met het Belgische label samengewerkt voor de vinyluitgave. J en P’s eigen label Swarte Yssel zal daarentegen instaan voor de CD- en tapeversie.

Muzikale inspiratie voor de vijf songs die handelen over hoop en angst, controle en loslaten, trial en error en de balans tussen deze extremen werd gevonden bij een ander deel van de NLBM-scene zoals Turia, Fluisteraars, Iskandr en Morvigor, maar ook namen als het Zwitserse Tardigrada, het experimentele Poolse Gruzja of ons eigenste Oathbreaker worden door J naar voren geschoven. Sommige van deze invloeden zijn zeker waarneembaar in Dinbethes’ zwartgeblakerde metal die een hoog atmosferisch karakter heeft meegekregen en waarbij regelmatig met dynamiek en muzikale contrasten wordt gespeeld. Vooral de invloed van het gitaarspel van de referenties uit de Haeresis Noviomagi-stal hoor ik regelmatig in Dinbethes’ rifftexturen doorschemeren, zonder dat Dinbethes echter als een klakkeloze kopie klinkt. Alle nummers bevatten immers ook wel de nodige moderne blackmetaltrekjes en invalshoeken, iets wat we van bands als Turia of Fluisteraars niet meteen kunnen zeggen. Ook de totaalsound (en vooral het drumgeluid) kreeg een moderne productie aangemeten.

Op het korte instrumentale “Los” na, duren de andere composities tussen de zes en zelfs elf minuten in het geval van het uitluidende titelnummer waardoor er heel wat ruimte gelaten wordt voor de ontwikkeling van de muziek. Rustige vaarwateren wisselen dan ook af met woeste draaikolken zonder al te veel in de clichématige eb- en vloeddynamiek van het postmetalgenre te vervallen, maar ook de wisselwerking tussen de drie vocalisten (gitarist/bassist J zingt zelf namelijk ook) brengt heel wat leven in de brouwerij: zo horen we diepe grunts, hardcore-achtige screams, fluisterende stemmen, verhalende vocalen, koorgezangen en heldere zang aan het werk. In “Geboren” duikt vlak voor een snelheidsuitbarsting zelfs plotsklaps theatrale haast opera-achtige zang op waarbij eveneens een vrouwelijke stem wordt gedetecteerd. Ook het titelnummer bevat dankzij kloeke koorachtige gezangen enkele avantgardistische trekjes. Opener “Venijn“, dat hieronder als exclusieve première te streamen valt, laat dan weer een sporadische streep synthesizers horen die tussen al het gevarieerde vocale geweld verstopt zit.

Ons compleet verzwelgen zoals het vervaarlijke zeeserpent op de cover van plan is met het reddeloze schip, doet “Balans” nog niet, daarvoor zitten er soms net wat te veel ideeën in één en hetzelfde nummer verwerkt of vallen er ook wel wat mindere riffs en langdradige stukken te noteren zoals de kalmere passage in het titelnummer, maar Dinbethes laat wel horen dat er veel potentieel aanwezig is voor een rooskleurige toekomst in het gediversifieerde Nederlandse blackmetallandschap.

JOKKE: 79/100

Dinbethes – Balans (Babylon Doom Cult Records/Swarte Yssel 2022)
1. Venijn
2. Storm
3. Geboren
4. Los
5. Balans