Voor Corona was het al erg, maar de maalstroom aan releases in het metallandschap is post-Corona alleen nog maar toegenomen. Daarenboven zorgen ellenlange wachtrijen bij vinylperserijen er dan weer voor dat een nieuwe albumrelease een fragmentarisch gegeven wordt. Ook de mannen van het West-Vlaamse zwartgeblakerde metalgezelschap Dudsekop stelden vast dat je je momentum bij een fysieke release al na een week kwijt bent en de hevige stroom aan releases maakt dat je als band verzuipt. Vandaar dat de heren na het debuut “Liksems” nu eens voor een andere aanpak willen gaan, en dat is er één die de digitale wereld volledig omarmt. Zo zullen er drie singles (voorlopig enkel) digitaal wereldkundig gemaakt worden en dat verspreid over de komende weken en voorzien van bijpassend artwork van de hand van Bart Renier.

De eerste single die gelost werd is “Plukkevort” (‘rot’, ‘vort’) die garant staat voor een stevige uppercut aan koave zworte metal die volle gas uit de boxen knalt. De ongebreidelde furie die in de kop van deze song vervat zit, wordt verderop op smaak gebracht met een flitsende solo en gevarieerde zang, en maakt het misschien wel één van de beste Dudsekop-passages tot nog toe. In de staart gaat de voet van het gaspedaal, wordt de zang melodieuzer (hallo Peter Steele!) en gaan de gitaren harmonieuzer te werk. Straf hoeveel verschillende texturen Dudsekop in een nummer van nog geen vier minuten weet te leggen.

Ook “’n Ofgrond” start fel, is wat meer op ritme gefocust en de vocalen zijn eerder hardcore-gericht, maar al snel wordt duidelijk dat ook deze song tjokvol variatie en dynamiek zit. Zo had ik bij aanvang de akoestische passages en folky zanglijnen écht niet zien aankomen. “Corbiar“, tenslotte, is meer getemperd qua tempo en het meest heavy nummer van de drie. Minder blackmetalinvloeden hier, maar meer zwartgeblakerde sludge en metalcore, en een enorm catchy gitaarriff. Maar Dudsekop zou Dudsekop niet zijn als er in de finale niet nog een korte onverwachtse pandoering op oe bakkes zou volgen.

Als de heren in het West-Vlaams tegen jou praten, heb ik soms een zakje ondertitels nodig als leidraad, maar zo neergeschreven, versta je eigenlijk best veel van de zwartgallige teksten die uit Josh Fury’s pen komen. Nog even meegeven dat deze drie songs het eerste resultaat zijn van Dudsekop als volledige band, daar waar het debuut vooral het werk was van gitarist Josh Fury en drummer Burt Hillemong, aangevuld met enkele gastzangers. Op de singles zijn bassist Nico Degroote, gitarist Wouter Vandaele en zanger Bjørn Bossu nu ook te horen daar ze mee in de Hearse studio van Lander Cluyse vertoefden. Dat leverde weeral een knallende sound op die wellicht té modern zal overkomen voor de traditionele blackmetaliefhebber onder ons, maar oningewijden wellicht over de streep kan trekken om zich verder te verdiepen in black metal en diens meer ondergrondse stromingen.

Als geheel laten deze drie songs in een dikke twaalf minuten tijd wederom een mooie dwarsdoorsnede horen van alle invloeden waar Dudsekop mee aan de slag gaat. Als er geen fysieke release komt, ga ik ze echter waarschijnlijk nog zelden terug horen daar ik zelf zo goed als geen muziek via streamingdiensten beluister. Maar misschien word ik wel een oude zak.

JOKKE: 83/100

Dudsekop – Plukkevort/’n Ofgrond/Corbiar (Eigen beheer 2023)
1. Plukkevort
2. ’n Ofgrond
3. Corbiar