Heruhim ofte ene Carl passeerde recent nog onze kritische pen met de prima debuut-EP “Elessar” van Morcaint. Deze keer is het de beurt aan zijn andere band Blodtår die hij samen met slagwerker H. Alarcón C. gestalte geeft. In 2021 verscheen reeds een self-titled EP, maar de wel erg scherpe sound was niet meteen bevorderlijk voor de feestvreugde. Toch kon al wie doorheen de geselende en schelle productie luisterde niet ontkennen dat er potentieel aanwezig was. Benieuwd dus naar “Det förtegna förflutna“, het volwaardige debuut dat vertaald kan worden als “het geheimzinnige en stille verleden”, dat met Nordvis Produktion als partner de wijde wereld wordt ingestuurd.

Het Zweedse label zit de eveneens uit Zweden afkomstige band als gegoten want doorheen de erg lekkere mix aan black metal en folk waaien echo’s van enkele mooie referenties uit eigen verleden of wat dacht u van Dissection, Sorhin (het debuut), Allegiance en Mithotyn? Ook namen uit buurland Noorwegen hebben hun sporen nagelaten in de negen Blodtår-composities; we denken hierbij vooral aan de eerste paar platen van Gorgoroth en de folky grandeur van het oudere Windir-werk.

De gitaarriffs staan centraal en die zijn erg beïnvloed door lokale folkmelodieën, dat zet de catchy openingsriff van “En krona av is” al meteen in de verf. Wie misschien door het nogal dansbare karakter van deze melodie afgeschrikt zou worden, raad ik toch aan door te zetten want Blodtår is minder hoempa dan je op basis van de eerste minuut zou denken. Het gaat er immers vurig snel en ruig aan toe bij het duo en de drummer wordt meermaals uitgedaagd om de razendsnelle riffs in goede banen te leiden, maar doet dat met verve! Check de versnellingen in het u aanvankelijk op het verkeerde been zettende “Ur mörker” of het felle, zeven minuten durende en met subtiele heldere koorzang opgesmukte “Den fördärvande sorgbundenheten” maar eens. In de korte akoestische interludes “De dansar på berget…” en “Gånglåt” wordt H.A.C even rust gegund, maar niet voor lang want in “I avgrundens djup” wordt de man weer snel op het appél geroepen.

Doch is het niet enkel blasten in Dark Funeral-modus en werd er voldoende rekening gehouden met een interessante dynamiek. Het reeds vermelde “Ur Môrker” – het spagaat tussen berg en dal kan niet groter zijn – en de knappe afsluiter “En brynja av barr” zijn hier mooie voorbeelden van. “Skymning” is dan weer mid-tempo qua aard – op één snelheidsovertreding in de staart na – en heeft een filmisch karakter door de heldere spoken word-passages. Elders krijst Carl het boeltje vakkundig met een zalige raspende stem in.

Het euvel van de te schelle sound is gelukkig ook verholpen want “Det förtegna förflutna” kreeg een beter gebalanceerde productie aangemeten die het midden houdt tussen krachtig en modern aan de ene kant en ruw aan de andere kant. Ook in de meest snelle passages blijven alle details zoals de basgitaar goed volgbaar en wie wil kan zelfs het aantal snare-aanslagen mooi tellen, maar je gaat wel heel wat handen nodig hebben.

Blodtår vindt het wiel niet opnieuw uit maar heeft met de gekende bouwstenen van Zweedse meloblack en folk een erg lekkere plaat weten schrijven.

JOKKE: 84/100

Blodtår – Det förtegna förflutna (Nordvis Produktion 2023)
1. En krona av is
2. Ur mörker
3. Skymning
4. Den fördärvande sorgbundenheten
5. De dansar på berget…
6. I avgrundens djup
7. Gånglåt
8. Uttala dess namn
9. En brynja av barr