Even dachten we dat de volwaardige opvolger voor het fantastische “Forever cursed” uit 2019 een feit was, maar “Black metal tyranny” blijkt een 7 inch te zijn. Ach ja, ook niet verkeerd in het geval van Sulphuric Night natuurlijk; twee songs zijn beter dan geen. En ’t is nu ook niet dat Osman Ramadanović in al die tijd stil heeft gezeten want sinds 2019 bracht hij nog werk uit met o.a. Night’s Majesty, Hagorun, Obskuritatem, Shadow Dungeon, Solipsism en menig ander project. Je vraagt je af hoe de man in godsnaam nog de tijd vindt om als Ainul Iblis menig artwork te verzorgen. Soit, als een donderwolk bij heldere hemel en met de eeuwige nacht als krachtbron keert Sulphuric Night donker en onheilspellend terug met twee tracks aan intense black metal, gevoed door woede en kwaadaardigheid.

Muzikaal gezien liggen de twee tracks in het verlengde van het materiaal op de split met Borda’s Rope (vooral dan van “To those who slumber eternally“) en krijgen we een sound voorgeschoteld die een mengelmoes is van zwartgeblakerde Finse, Baskische en Franse geluiden. Hoewel de sound wat gepolijster uitpakt en daardoor een beetje afwijkt van de rauwere en meer minimalistische aanpak op “Forever Cursed“, is dit niet ten koste gegaan van de identiteit of kwaliteit van de band. Au contraire, het Sulphuric Night-materiaal wordt steeds beter en beter en verwacht je nu ook niet aan een afgelikte en moderne klinische productie.

De melancholische gitaarmelodieën zijn pakkend en de drums gaan meedogenloos tekeer terwijl de bas voor een drijvende puls zorgt en O.’s schorre screams haat en misantropie prediken. De pakkende gitaarlijnen van “Black metal tyranny” klikken instant doordat ze minder ‘jengelen’ en atonale oorden opzoeken dan in het verleden en kunnen zich meten met het beste werk van Sulphuric Night. “As death inhales all (Black winds of suffering)” ligt heel erg in de lijn van de A-kant, hoewel het wat meer tegendraadse riffs toevoegt en rockende passages die leunen op het werk van Sargeist ten tijde van “Let the devil in“. Qua uitvoering heeft O. zichzelf zeker overtroffen, vooral vocaal gezien, en beide nummers kunnen zich meten met de beste bands die deze met melodie doordrenkte rauwe melancholische black metal spelen.

Samen met de andere leden van de Black Plague Circle zet Sulphuric Night als geen ander “true Bosnian Black Metal” op de kaart en dat met ‘slechts’ twee tracks die alle essentie van underground black metal in zich dragen. En nu dus volop uitkijken naar de aankomende langspeler “Starving claws of despair” waarvan hier al een instrumentaal voorproefje te vinden is.

JOKKE: 87/100

Sulphuric Night – Black metal tyranny (Black Gangrene Productions 2023)
1. Black metal tyranny
2. As death inhales all (Black winds of suffering)