Hexakosioihexekontahexaphobia betekent zo veel als angst voor het getal 666 ofte het getal van de Duivel; Hexakosioihexekontahexaphilia is blijkbaar geen bestaand woord, maar daar ‘philia’ in het Grieks staat voor een “liefdevol, vriendschappelijk” gevoel, gewoonlijk “tussen gelijken”, denk ik te mogen aannemen dat de bandnaam juist een genegenheid voor het getal 666 wilt uitstralen. Ontcijfer de Romeinse cijfers uit de titel van de demo ook maar eens…

Achter het bevreemdende Hexakosioihexekontahexaphilia gaat een figuur schuil die echter geen onbekende meer zou mogen zijn voor de volgers van dit platform. Zo is Tiúval ondermeer gekend van Israthoum, Half Visible Presence, Blutvial en recent bracht hij ook nog een sterke plaat uit met Merihem. Verder is hij ook de man achter Nomad Snakepit Productions. Dit eerste wapenfeit van zijn nieuwe éénmansproject beslaat in totaal zo’n acht minuten speeltijd, maar in die korte tijdspanne krijgen we wel heel wat ideeën voorgeschoteld die in twee tracks samensmelten. De blackmetalroots van deze veelzijdige muzikant zijn natuurlijk aanwezig maar er gebeurt veel meer dan dat. Zo injecteert Tiúval heel wat postpunkelementen, krautrock en Spaghetti Western-invloeden in de songs die bol staan van de onverwachte wendingen.

“The burning of a temple” start grandioos en met een koortsachtige warmbloedige gloed vol wervelend gitaarspel, waarna de muziek ritmischer wordt om je uiteindelijk naar dromerigere oorden mee te nemen terwijl verleidelijke gitaarnoten langzaam weerklinken over berustende synths en alzo een branderig woestijngevoel oproepen. Het korte, maar extreem catchy refrein blijft dagenlang door je gedachten spoken.

Het tweede nummer “Always one step too far” is eveneens een helse trip en combineert een grote groove met jammerende, psychedelische vocalen, banshee-schreeuwen en duivels gegrom. Het nummer bevat manische drumsalvo’s, onstuimig baswerk en kronkelende riffs maar transformeert naar een meer trippy en spookachtig verhaal naarmate het vertraagt.​ In de finale ontbranden de gitaren dan weer in een zinderend vuur.

Ook vocaal is deze demo een waar spektakel daar blackmetalgekrijs de strijd aangaat met hysterische uithalen en keelvernietigende kreten, gecroon à la Isengard of een verdwaalde heavymetalnoot in “The burning of a temple“. De twee nummers laten een mash-up horen waarbij invloeden uit muziekstromingen van de laatste 30 à 40 jaar op geslaagde wijze in een muzikale blender werden gegoten met een duivelse cocktail als resultaat. Benieuwd naar meer werk van dit Hexakosioihexekontahexaphilia!

JOKKE: 82/100

Hexakosioihexekontahexaphilia – Demo DCLXVI (Caligari Records 2023)
1. The burning of a temple
2. Always one step too far