Rotting Christ, Necromantia, Varathron, Nightfall, Zemial, Deviser, Thou Art Lord, …jullie kennen de oudste en meest invloedrijke bands van de Helleense blackmetalscene waarschijnlijk wel. Vergeet echter Kawir niet, want deze band loopt toch ook al sinds 1993 in de duistere en mystieke wereld der mediterrane black metal rond. Anno 2024 is oprichter Therthonax het enige bandlid dat er nog van bij het begin bij is. Van zijn metgezellen draait zanger Porphyrion al het langst mee want de andere leden Epameinondas, Agisilaos, Iason en Dis Pater vervoegden het duo allen in 2023. In deze nieuwe constellatie werd de (alweer) negende langspeler “Κυδοιμός (Kydoimos)” op de mensheid losgelaten. Na drie platen op het Duitse Iron Bonehead Productions besloten de Grieken de sfeer bij het Nederlandse Soulseller Records eens op te snuiven.

Al drie decennia lang dompelt Kawir zich onder in de mythologie, literatuur en mysteries van zijn heimat en weet het de essentie van die verhalen en vervlogen tijden op een geslaagde manier in pakkende heidense black metal te vertalen. De titel van deze nieuwste worp is afgeleid van een van de Makhai of oud-Griekse demonische personificaties van oorlog genaamd Kydoimos, wat verwijst naar de personificatie van de kakofonie en het geraas van de strijd. Inspiratie halende uit ondermeer de Ilias vormen de tien composities een strijdlustige en agressieve verkenning van eeuwenoude oorlogen en bij diens soundtrack kan de band natuurlijk niet als een stel muzikale doetjes voor de dag komen.

De Grieken vallen, na het nodige onheilspellende kopergeschal, dan ook middels een stevige, laaggestemde en daardoor wat naar death metal neigende gitaarriff met de deur in huis. Drumbeest Agisilaos houdt de touwtjes strak in handen, enkel jammer van de nogal vlakke en digitaal klinkende basdrumsound die vooral in de dubbele basdrumpassages licht storend werkt. Voorts geen klachten op het productionele werk van bassist Epameinondas. Dis Pater (Midnight Odyssey) fleurt het geheel met sacraal toetsenspel op en voegt in songs als “Εκατόγχειρες (Hecatonchires)” en “Εχετλαίος (Echetlaeus)” al eens aan Falkenbach refererend fluitspel en andere heidense elementen toe. Zanger Porphyrion brengt de Griekse teksten met veel passie en bravoure en wordt in “Η κηδεία του Αχιλλέα (Achilles funeral)” en het door de Vikingperiode van Bathory geïnspireerde “Πόλεμος πάντων πατήρ (War is the father of all)” bijgestaan door de theatrale tenorstem van Ilias Zervas. De opvallendste gast is echter Jim Mutilator (Yoth Iria, ex-Rotting Christ, ex-Varathron) die in “Εκατόγχειρες (Hecatonchires)” een potje komt meebrullen.

De warmbloedige melodieusheid die Helleense black metal zo typeert, mag natuurlijk niet ontbreken en maakt van een song als “Φλεγρας πεδίον (Fields of Flegra)” een échte kaskraker. De catchy eindmelodie wordt misschien net iets té lang gerokken (eerst op gitaar en dan nog eens op fluit), maar dat zorgt er wel voor dat ze je ’s nachts nog meermaals terug gezelschap komt houden. Ook het drie nummers tellende epos waarin de erfenis van Achilles wordt verkend, barst van de nodige epiek, terwijl de andere songs toch vooral de meedogenloze en brute kant van Kawir laten zien. Zo hoor ik echt wel de nodige Marduk-invloeden in composities als “Κενταυρομαχία (Centauromachy)” en het door Iason met de nodige solo’s doorspieste “Μυρμιδόνες (Myrmidons)“. Die variatie maakt echter wel dat “Κυδοιμός (Kydoimos)” de volle 52 minuten lang blijft boeien. Het is bovendien geen plaat die al haar geheimen al na de eerste luisterbeurt heeft prijsgegeven en dus een metgezel waar in de toekomst nog veel plezier aan beleefd zal worden.

Kawir staat synoniem voor krachtige black metal, rijk aan melodie en oorlogsatmosfeer. Ondanks 3 decenia op de teller is er bij deze veteranen nog bijlange geen sprake van metaalmoeheid en ook kalmer aan doen is niet aan het sextet besteed, want de band komt meermaals erg verbeten uit de hoek en staat als een woeste cerberus voor de poorten van de hel vervaarlijk te blaffen. Het vers bloed dat geïnjecteerd werd, bleek een goede zet en levert één van de sterkste platen uit de toch best omvangrijke discografie van de band op. Hulde!

JOKKE: 86/100

Kawir – Κυδοιμός (Kydoimos) (Soulseller Records 2024)
1. Τειρεσίας (Teiresias)
2. Φλεγρας πεδίον (Fields of Flegra)
3. Κενταυρομαχία (Centauromachy)
4. Εκατόγχειρες (Hecatonchires)
5. Μυρμιδόνες (Myrmidons)
6. Αχιλλέας & Έκτωρας (Achilles & Hector)
7. Η κηδεία του Αχιλλέα (Achilles funeral)
8. Εχετλαίος (Echetlaeus)
9. Κυδοιμός (Kydoimos)
10. Πόλεμος πάντων πατήρ (War is the father of all)