Dankzij Häxanu maakten we recent nog kennis met het lichtjes fantastische Collier d’Ombre. De tegenspeler op deze nieuwe split met Häxanu is het Zweedse Greve die ze ons niet meer hoeven voor te stellen daar diens langspelers “Nordarikets strid” (2019) en “Föllo af svavel, lifvets dimridå” (2022) nog regelmatig op onze draaitafel belanden, vooral als de temperaturen richting vriespunt gaan. Häxanu mastermind Alex Poole en Greve songwriter Swartadauþuz sloegen de handen al meermaals in mekaar in ondermeer Ars Hmu, Gardsghastr, Nattfärd en Secrets, maar voor “Naturmystik” dagen ze elkaar met één van hun “eigen” bands uit, hoewel complementeren misschien een beter gekozen werkwoord is.

Net als op voorgaande releases laat Häxanu op deze vier nieuwe nummers wederom een evenwichtsoefening tussen Scandinavische grimmigheid en Helleense melodieusheid horen. “Mercy” luidt de albumopener, maar Alex Poole en zanger L.C. maken, zodra de inluidende mystieke atmosfeer weggeëbt is, hun punt eerder middels gewelddadige hysterie die een triomfantelijke woede en no mercy-attitude uitstraalt. Niet alleen de riffs maar ook de drums klinken groots en omineus mede dankzij de uitstekende sound die de songs meekregen. “Saintly Surgery” staat voor krachtige, gelaagde melodieuze black metal badend in een zeer effectieve en meeslepende atmosfeer. Na een kort ongetiteld instrumentaal nummer dat doet denken aan de ijskoude majestueusheid van veel black metal uit de jaren ’90 zijn we al bij het laatste Häxanu-nummer “The winged chalice” aangekomen, paradoxaal genoeg het meest boze en toch ook meest ingetogen nummer. De melodieuze kracht wordt gekanaliseerd via een stemmingsrijke aanpak, maar L.C.’s zang overrompelt op zijn meest venijnige en woedende manier.

“Naturmystik” bevat de eerste muziek van Greve sinds de release van hun laatste full-length en deze vier nieuwe composities gaan op hetzelfde elan verder als ware het nog steeds midden jaren ’90. Bij Greve is het vooral de Scandinavische, licht symfonische sound die regeert. Het tempo ligt hoger dan bij Häxanu, maar de nummers stralen evenzeer een zwevende sensatie uit. Met weinig tamtam knalt de duistere agressie van “Gudaföraktets ton” uit de speakers waarbij opvalt dat de symfonische elementen goed verwerkt zitten in het zwartmetaal bereid volgens grootmoeders wijze en zeker niet te veel op de voorgrond treden. “Urtida folktro kalla” zit wat in hetzelfde straatje maar kreeg meer melancholische thema’s geïnjecteerd en heeft een nog rijkere atmosfeer in petto die duisternis en helse majestueusheid combineert. “Myllan av det förgångna” is de beste weergave van de Sturm und Drang-benadering van Greve’s black metal. Met een gewelddadige intensiteit en gehuld in een natuurmystieke atmosfeer en ijzige wind raast Greve acht minuten lang door. De grandeur van Greve bereikt hier ontegensprekelijk zijn apotheose. De korte outro “Ur nattdimmans ljus” maakt een passend atmosferisch einde aan deze machtige split.

Blackmetalclassicisme blijft een onuitputtelijke bron van inspiratie, dat bewijst deze split nog maar een keer. Häxanu gaat op “Naturmystik” wat ruwer te keer dan op “Totenpass” en sopte zijn composities in een aanstekelijk ancient blackmetalsausje daar waar Greve blijft grossieren in Scandinavische grootsheid. Enkele uitzonderingen daargelaten behoren aan Swartadauþuz-gerelateerde releases steevast tot de beste output van het Duitse Purity Through Fire, dat voorts toch wel behoorlijk wat middelmatigheid in huis heeft. Dat is met het uitstekende “Naturmystik” niet anders.

JOKKE: 86/100 (Häxanu: 85/100; Greve: 87/100)

Häxanu/Greve – Naturmystik (Purity Through Fire 2024)
1. Häxanu – Mercy
2. Häxanu – Saintly surgery
3. Häxanu – Untitled
4. Häxanu – The winged chalice
5. Greve – Gudaföraktets ton
6. Greve – Urtida folktro kalla
7. Greve – Myllan av det förgångna
8. Greve – Ur nattdimmans ljus