Met Incursus bracht VJS, die ingewijden eerder van Nightbringer en Sargeist zullen kennen, één langspeler en twee EP’s uit waarvan de laatste “Adaestuo” getiteld was. Na het opheffen van dit éénmansproject sloeg de Amerikaanse multi-instrumentalist de handen in mekaar met P.E. Packain en Hekte Zaren, een in Brussel residerende Poolse, die onder eigen naam avantgardistische rituele ambient brengt. Het vrij originele en unieke geluid dat door deze samenwerking tot stand kwam, wordt nu op een eerste EP “Tacent semitae” onder de noemer Adaestuo uitgebracht.

De genre-overschreidende zaadjes die met Incursus geplant werden, komen tot bloei in dit Adaestuo. Twintig bevreemdende minuten waarbij een eigenzinnig geluid geportretteerd wordt dat bestaat uit een muzikale basis van orchestrale, avantgardistische aan Emperor refererende black metal en rituele ambient, waarover de theatrale, opereske stem van Hekte Zaren onheilspellende en sinistere toverspreuken proclameert. De ene moment lijkt ze wat weg te hebben van de exentrieke Diamanda Galas, om even later hese, droogkorrelige screams uit haar strot te persen die eerder aan Taake’s Hoest of Ihsahn doen denken. Als luisteraar wordt je voortdurend over-en-weer geslingerd tussen een waaier aan emoties gaande van wreed en angstaanjagende tot dromerig en etherisch.

Ik blijf erbij dat black metal – hoewel deze voor sommigen eerder een conservatief imago heeft – dé extreme muziekstijl bij uitstek blijft waarin het meeste geëxperimenteerd wordt en van de geijkte paden afgeweken wordt, al dan niet met geslaagd resultaat. In geval van Adaestuo levert het een duistere cocktail op die ik absoluut kan smaken.

JOKKE: 85/100

Adaestuo – Tacent semitae (World Terror Committee 2016)
1. The abyss (Otchłań)
2. Cicatrices plexae (Scar-Braids)
3. Destroyer of constellations (Niszczycielem gwiazdozbiorow)
4. Tacent semitae (Silent paths)