Bijna gelijktijdig met de nieuweling van Ash Borer laten twee van diens leden ook met Urzeit horen hoe een solide brok black metal uit de krochten van Portland’s broeiende black metal scene klinkt. Na twee demo’s en een geweldige split met Akatharsia vormt “Anmoksha” het debuut voor het trio waarbij zanger/gitarist R.F. en bassist M elkaar ook op de repetities van Dagger Lust, Serum Dreg, Triumvir Foul en Uškumgallu – allen bands van het Vrasubatlat label, waar Urzeit echter geen deel van uit maakt – terug zien, terwijl we drummer/zanger A.L.N. bij Hell en מזמור op de drumstoel terug vinden. In tegenstelling tot Ash Borer wordt de gebalde haat hier geventileerd in minder lang uitgesponnen nummers en zorgt een Darkthronish punky ondertoon voor de nodige pepers in de reet. Ik moet regelmatig aan een Wolvhammer denken, maar dan wel r(a)uwer als diens laatste wapenfeit. De tien meedogenloze nummers hakken erin en de basgitaar zoemt en dendert lekker doorheen de ruwe bolster riffs. Voeg Horned Almighty dus ook maar aan het lijstje referentiebands toe. “Nascphanin” is met zijn gevarieerde vocalen en slachtoffers makende riffsalvo een explosief nummer waarbij het shrapnel in het rond vliegt, terwijl “Gravvivek” met zijn donkere, dreigende midtempo riffs ook wel wat Amenra in zich draagt, totdat halfweg haar zeven minuten speeltijd de nekspieren terug danig los geschud kunnen worden. Ik pik er nu deze twee nummers uit maar eigenlijk zijn ook de acht andere songs schoolvoorbeelden van intense black metal waar elke vorm van subtiliteit, weemoed of romantisch verlangen ver zoek zijn. Regelmatig passeren supersonisch hoge screams de revue die door merg en been gaan en hoewel de opzwepende stukken misschien wat onderling inwisselbaar zijn, kan dit stuk venijn niet snel genoeg zijn weg naar mijn muziekcollectie vinden!

JOKKE: 85/100

Urzeit – Anmoksha (Eigen beheer 2016)
1. Imnagas
2. Anmoksha
3. Exeris
4. Nascphanin
5. Bellisunya
6. Illartha
7. Autmomus
8. Migrakama
9. Gravvivek
10. Entitiksha