De laatste jaren doken er met Possession, Goat Torment, LVTHN en Absolutus tal van veelbelovende black metal bands uit de Belgische underground op. Een recente nieuwkomer is Antzaat die met haar eerste EP “Black hand of the father” meteen wist te overtuigen. De band staat aan de vooravond van een korte tour met het Poolse Blaze Of Perdition maar vond toch nog de tijd om ons te woord te staan. (JOKKE)

antzaat-ifp
(c) Djuna Keen

Heilgroet! Eerder dit jaar staken jullie plots de kop op. Met welk doel voor ogen werd Antzaat opgericht?
Antzaat is opgericht om de creatieve frustraties van de leden kwijt te kunnen en om de kleine Belgische black metal-scène aan te vullen.

Gitarist Ronarg kennen we van Ars Veneficium. Hebben de andere leden ook een verleden in andere bands?
Nihil speelt ook lead guitar bij Death Metal band Incult. Drummer Eenzaat en bassist Isaroth hebben een geschiedenis bij verschillende andere bands.

Wie zou vermoeden dat “Antzaat” één of andere mythische demoon is, slaat de bal compleet mis. Het betreft immers een oud vergeten Nederlands woord. Wat betekent het exact?
Antzaat is inderdaad een oud Nederlands woord. Als je een antzaat bent, ben je vijandig en haatdragend; dan ben je “tegen”. Wij hechten veel belang aan de lokale verankering, daarom hebben we gekozen voor een Oernederlandstalige naam.

Jullie hebben recent een eerste veelbelovende EP “The black hand of the father” uitgebracht. Wat bedoelen jullie met deze titel?
De meeste lyrics van de EP zijn gemaakt met een dystopische blik op de maatschappij. De zwarte hand van een duistere figuur bespeelt de massa als pionnen, zonder dat de pionnen het door hebben. Andere teksten zijn gebaseerd op occulte literatuur.

Toen ik de eerste promotievideo “Disciples of the Concrete Temple” zag, maakte ik meteen de bemerking dat het om de zoveelste band ging die qua visuele presentatie probeert te teren op de gehypte looks van het dezer dagen populaire Poolse Mgla; hoewel zij ook niet de eersten waren om zich door middel van hoodies en doeken anoniem voor te stellen. Snappen jullie deze kritiek en waarom is het anonieme zo belangrijk voor jullie? Het lijkt me natuurlijk ook een pak efficiënter om een kap over jullie hoofd te trekken dan de tronies telkens met corpsepaint te moeten besmeuren als jullie optreden.
Maskers, corpsepaint, zwarte kledij, leder, spikes, … Dit zijn allemaal typische kenmerken van metal die iedereen vrijuit kan gebruiken. Wij dragen hoodies en maskers omdat het perfect aansluit bij het muzikale concept. We zijn allemaal stukken van één geheel en proberen ons niet onherkenbaar te maken. Elk bandlid heeft zo zijn eigen symbool waarmee hij zich vereenzelvigt. Mensen hebben het recht om kritiek te uiten en wij hebben het recht om die te negeren.

antzaat-dotct
(c) Maaike Sanfrinnon

Jullie muziek leunt echter niet bij onze Poolse vrienden aan. Op de EP laten jullie vijf sterke black metal songs horen die eerder geïnspireerd zijn door Noorse black met pagan inslag à la Kampfar en Taake. Mijn collega Cas merkte echter ook sterke gelijkenissen op met het Finse Sargeist. Zo gaf hij aan dat de openingsriff van “Disciples of the concrete temple“ wel héél veel weg heeft van diens “Empire of suffering”. Wie beschouwen jullie zelf als jullie voornaamste inspiratiebronnen? 
Behexen, Satanic Warmaster, Darkthrone, Ulver en inderdaad Sargeist zijn enkele van onze inspiraties. Het kan inderdaad zijn dat “Disciples of the concrete temple” uw collega doet denken aan “Empire of suffering”, maar zeggen dat het er heel veel van weg heeft, vinden we wat overdreven.

Hoe groot is de uitdaging om origineel uit de hoek te komen voor een band als Antzaat?
Die is zeer groot, er zijn namelijk veel black metal bands die allemaal proberen origineel uit de hoek te komen. Veel dingen zijn immers al gedaan. Met “The black hand of the father” hebben we onze eerste stappen gezet. De toekomst zal uitwijzen waar deze ons gaan leiden.

Wat is voor jullie de waarde van een positieve of negatieve review? Houden jullie als jonge, nieuwe band rekening met kritiek (indien die onderbouwd is) of doen jullie stug jullie eigen ding?
Positieve reviews zijn altijd fijn om te hebben, maar wij zijn niet de mensen om compromissen te sluiten. Wanneer we kritiek tegenkomen die onderbouwd is én waar we ons in kunnen vinden, zullen we hier rekening mee houden.

Jullie zetten een krabbel onder een contract met het Belgische Immortal Frost Productions waar Ars Veneficium ook getekend is en diens zanger Surtur labeleigenaar is. Was het van meet af aan duidelijk dat jullie met hem in zee wilden gaan of was er ook interesse van andere labels?
Immortal Frost Productions was voor ons een logische keuze. We kennen Surtur en weten dat hij voldoende kennis heeft om ons vooruit te helpen. Verder maakt dit het ook gemakkelijk om combo-tours te doen met Ars Veneficium.

De samenwerking met Immortal Frost Productions lijkt in elk geval haar vruchten af te werken aangezien jullie weldra op een korte tournee vertrekken met Blaze Of Perdition en Ars Veneficium. Welke steden doen jullie allemaal aan?
Het plan was eerst om Nederland, België en Duitsland te doorkruisen, maar omdat de locatie in Nederland failliet is verklaard, zal het bij België en Duitsland blijven. De eerste dag stoppen we in café De Witte Non in Hasselt, voor ons bekend terrein. Zaterdag is het in Asgaard, Gent te doen en ten slotte rijden we door naar Löberschutz. Dit ligt halverwege Duitsland, dus ik verwacht weinig slaap.

Ik moet zeggen dat ik de productie van de EP erg geslaagd vind. Waar werd “The black hand of the father” vereeuwigd en hoe verliep het opnameproces?
Zelf zijn we ook tevreden. Ronarg begon met het schrijven van de muziek, die we dan oefenden en verder afwerkten. Toen we vijf nummers hadden, besloten we om een EP op te nemen. De drums werden opgenomen in Zwaneberg CC; de rest is home recording. Het volledige pakket werd vervolgens naar Owe Inborr van Wolfthrone Studios in Finland gestuurd. Met zijn ervaring in het genre, wisten we dat hij het er goed van zou afbrengen.

Zit er al nieuw Antzaat-materiaal in de koker en wanneer mogen we dit verwachten?
Er zijn momenteel nog geen plannen voor nieuwe opnames. Maar wees gerust, de tijd staat niet stil en nieuwe nummers zullen er komen.

Welke doelen staan er op jullie bucket list?
Tegenover doelen hebben we een redelijk nuchter standpunt. We hopen verder te kunnen gaan in de richting die we hebben ingeslagen en dat de mini-tour van dit weekend de eerste van vele is.

Het einde van het jaar staat weeral stilaan voor de deur. Met het zicht op de eindejaarslijstjes had ik graag enkele van jullie absolute toppers vernomen die dit jaar het levenslicht zagen. 
We zijn unaniem fan van de nieuwste release van onze tour-genoten Blaze of Perdition, genaamd “Conscious darkness“. Smaakvolle lange nummers met boeiende teksten.
Verder is ook de nieuwste van Der Weg einer Freiheit (“Finisterre“) het waard om vernoemd te worden. Blastbeats die geregeld worden afgewisseld met zachtere stukken.
Andere releases die ons kunnen bekoren zijn Azarath met “In extremis“, Night met “Raft of the world” en “Sanctimonious” van Attic.

Bedankt voor het interview en succes met de tour!