Wanneer de naam Lamp of Murmuur valt en je de release in kwestie wilt scoren, weet je al op voorhand dat je het wereldrecord landing page refreshen gaat moeten proberen verbreken. Tegen de tijd dat ik van de pre-order van de nieuwe split met Dai-Ichi op de hoogte was, viste ik natuurlijk reeds achter de mazen van het net aan, althans wat de vinyluitgave betreft. Misschien meer geluk wanneer de tapeversies live gaan. In tussentijd werd de split ook via digitale kanalen gelost, zodat we eerst eens kunnen luisteren of alle heisa wel gerechtvaardigd is.

Dai-Ichi bijt de spits op “Virgin womb of eternal black terror” af. Er is zo goed als niets geweten over het duo Yūrei (zang en visie) en Han Kirisuto (muziek), de leden verkiezen enkel via hun muzikale uitwasemingen te communiceren. Google Translate verklapt ons wel meteen dat de songtitels in het Japans uitgedrukt worden en ook de esthetiek van het in 2019 verschenen self-titled debuut wijst in die Oosterse richting. De band heeft als doel het kanaliseren van Oni, wezens uit de Japanse folklore die met westerse trollen vergeleken kunnen worden. Na enkele maat aangevende drumslagen stort Dai-Ichi in opener “Pesuto no jidai no ai” een tsunami aan woeste, ruisende black over ons uit met heerlijke sterk vervormde vocalen die als een vlijmscherp samoeraizwaard door de verpulverende riffs snijden. Hier worden we instant gelukkig van. Maar ook wanneer het tempo in “Anata no kubi ni bütsu o nameru” naar mid-tempo regionen afzwakt, blijven de wat meer melodieuze riffs en percussie een zekere schwung hebben die stilzitten moeilijk maakt. Fantastische song! Dai-Ichi’s black metal heeft iets primitief en ongecompliceerd in zich en we ontwaren ook een zekere punk insteek wanneer er sneller gemusiceerd wordt. Het bezwerende eindthema van “Fujöna uragirimono no shi” refereert dan weer aan de hoogdagen van een Burzum of Darkthrone. Uitstekende kennismaking met Dai-Ichi en aan te raden aan liefhebbers van Akitsa, Vlad Tepes en Ildjarn.

Over naar Lamp Of Murmuur waarvan diens laatste twee releases in onze jaarlijst prijkten. Ook hier krijgen we twee nummers lang een rauw blackmetalfestijn voorgeschoteld. De productie is iets dunner vergeleken met Dai-Ichi’s sound en de songwriting is, hoewel deels geïmproviseerd, heel wat complexer en verraadt toch wel uitstekende muzikale capaciteiten van bezieler M. Geen langgerekte repetitieve thema’s hier, maar dynamisch gearrangeerde composities met heel wat ruimte voor de basgitaar. In het wat melodieuzere “A pathway of sigils for the dead” is er ook ruimte voor subtiel toetsenwerk en in de finale duikt er zelfs nog een pakkende orgelmelodie op die gaandeweg dissonant en vervormd wordt en alzo het laatste woord krijgt. Beide nummers bevatten weer enkele uitstekende geselende riffs en je mag zeggen dat M. toch wel zijn eigen signature gitaar- en riffsound heeft. De rauwe zang blijft het meest extreme element aan Lamp Of Murmuur. Opnieuw sterk werk van deze Amerikaanse one-man band, aangevuld met een leuke ontdekking in de vorm van Dai-Ichi. Aanschaf meer dan gerechtvaardigd!

JOKKE: 85/100 (Dai-Ichi: 83/100; Lamp Of Murmuur: 87/100)

Dai-Ichi/Lamp Of Murmuur – Virgin womb of eternal black terror (Nebular Carcoma Records/Bile Noire/Fólkvangr 2021)
1. Dai-ichi – Pesuto no jidai no ai
2. Dai-ichi – Anata no kubi ni bütsu o nameru
3. Dai-ichi – Fujöna uragirimono no shi
4. Lamp of Murmuur – Curse of silent thunder
5. Lamp of Murmuur – A pathway of sigils for the dead