De muzikale uitstapjes die het Spaanse Balmog op de uitstekende EP “Pillars of salt” ten berde bracht, bleken geen éénmalig experiment te zijn, want op langspeler nummer vier, het via War Anthem Records verschenen “Eve“, wordt opnieuw zonder muzikale grenzen gemusiceerd. Daar hadden de bandleden na drie goede, maar ietwat veilige blackmetalalbums in de aard van Zweedse black genre Watain, zelf ook duidelijk nood aan. Hoewel Balmog niet pretendeert nu plots avantgardistische extreme metal te spelen, zelfs geen experimentele muziek daar de intentie tot experimenteergedrag er simpelweg niet was. Het is eerder zo dat er geen grenzen werden gesteld in het componeerproces. Goeie zet!

Zo noteren we een fikse portie bezwerende gothrock en postpunk inclusief pompende basgitaar en diens typerende cleane zang in de melodieuze opener “Birth of feral“, dat na het instrumentale intro “Horror in circuitu” komt, het venijnig startende “Senreira“, het licht psychedelische “Carrion heart“, dat met diens zeven minuten speeltijd het langste nummer van deze plaat is, en het als outro dienstdoende “Lume“. We moeten hierdoor instant aan het recente werk van bands als Tombs, Secrets Of The Moon (maar dan overtuigender) of het Poolse Blaze Of Perdition denken daar zij een gelijkaardige muzikale formule hanteren op hun laatste full-length “The harrowing of hearts“. Maar ook heel wat psychorockinvloeden tekenen present, ondermeer in het broeierige “Slander“. Belangrijk detail is dat zanger/gitarist/keyboardspeler Balc met zijn heldere zangstem niet door de mand valt, een euvel dat andere bands wel al eens de das kan omdoen.

Balmog blijft aan de basis natuurlijk een extreme metalact en schiet na het sacrale intermezzo “Agnus dei” in “Desacougo” verschroeiend uit de startblokken met ziedende black/death, maar verderop in het nummer waaieren de muzikale invloeden weer verder uit richting Sisters Of Mercy en aanverwanten. Het gebruik van de Spaanse taal geeft bovendien extra flair aan het nummer. Het opzwepende refrein moet een knusse concertzaal met gemak in beweging kunnen krijgen. “Zohar” grijpt dan weer eerder terug naar traditionele metal getuige de vele geslaagde, ietwat oriëntaals georiënteerde soleerpartijen en gitaarharmonieën die ook ruimschoots vrij spel krijgen, want op enkele gesproken stukjes tekst na, is dit nummer volledig instrumentaal. Ondanks de vele wendingen in de nummers, blijven de meeste songs met een speelduur van vier à vijf minuten toch vrij compact, dit in tegenstelling tot het achttien minuten durende epos “Pillars of salt“.

De teksten op “Eve” zijn erg hard en griezelig en weerspiegelen beelden van menselijke waanzin en lijden. Sommige zijn gebaseerd op de Portugese auteur Pessoa en de theosofische poëzie van Xosé Maria Diaz Castro. Het meer dan geslaagde coverartwork van Branco Studios is vrij iconisch en is gebaseerd op een kortverhaal van de Galicische auteur Castelao, geschreven in de jaren dertig van de vorige eeuw, dat gaat over een skelet met een glazen oog. Paradoxaal genoeg wordt wat een probleem in het leven was, een voordeel, want eenmaal dood, kan het zien en wordt het de verbinding tussen dood en leven. Oog voor detail in tekst en artwork versterken hier de muzikale output.

Ook soundgewijs klinkt “Eve” zoals het behoort te zijn voor een moderne blackmetalplaat (organisch, donker en krachtig) en dit dankzij producer Javi Félez van de Moontower Studio. De man maakt tegenwoordig trouwens als vast lid deel uit van Balmog’s line-up. Chapeau dat Balmog niet willen blijven stilstaan. Het resulteert in een fris en fruitig klinkend “Eve“. Sterk werk wat de vier Spanjaarden hier laten horen!

JOKKE: 85/100

Balmog – Eve (War Anthem Records 2021)
1. Horror in circuitu
2. Birth of feral
3. Senreira
4. Slander
5. Agnus dei
6. Desacougo
7. Zohar
8. Carrion heart
9. Lume