Geen progressieve geluiden op deze tweede langspeler van het Amerikaanse Serpentshrine, maar een band die met beide combat shoes tot aan kniehoogte in de black metal van de oude school geworteld staat. Dat maken aliassen zoals Archmage Nekrokrux, Conqueror Coughin Wraught en Emperor Trøllkömmåndër ook meteen duidelijk. De band is reeds sinds 2015 actief en loste “Besetting the altar” als eerste wapenfeit. In 2018 volgde de “Exultum exordium” EP en nu is de tijd rijp voor de tweede full-length “Allegiance to the myth” die via Signal Rex verdeeld zal worden.

Opener “Ancient ophidian lords” doet zowel qua sound als blackmetalstijl hard denken aan ons eigenste Enthroned ten tijde van (hun mindere platen) “The apocalypse manifesto” en “Armoured bestial hell“. De zweep gaat er genadeloos op en het drumspel is vrij staccato en hoekig. “Satanic rituals of the perverse” maakt al wat meer ruimte voor nuance en morbide atmosfeer en groot is de verrassing wanneer er in de vorm van “Blaze of the Narthex” plots een heus epos van dik negen minuten doorheen de poorten van de hel passeert dat dan weer niet zou misstaan op een plaat als Enthroned’s “Carnage in worlds beyond” die we veel beter trekken. Het minste dat je van Serpentshrine kan zeggen is dat ze rechtlijnig musiceren want met het openingstrio aan nummers laten ze reeds een veelzijdige indruk na.

En de heren blijven verrassen want “Queen of the crimson moon” bestaat unaniem uit rustgevende toetsen die over een gure wind vanuit de diepst verborgen kerkers komen aangewaaid. Na deze adempauze hadden we verwacht dat Serpentshrine terug hondsdol uit de startblokken zou schieten, maar “Fathomless rapture” bouwt eerder gestaag op naar de bliksemsnelle aanvallen die we kennen van de opener dan dat er voor een shockeffect wordt gegaan. “Witchduck” is een wat mindere compositie die geen blijvende indruk nalaat, maar dat wordt in het venijnige “Desecrating the crown” terug goedgemaakt hoewel de nummers in de tweede helft van de plaat toch niet het niveau halen van die van de eerste helft. Ook de grotendeels mid-tempo gespeelde afsluiter “Impaling the weathered cross” mist net dat tikkeltje extra om ons volledig in te pakken en stopt plots alvorens we het goed en wel doorhebben.

“Allegiance to the myth” is al bij al een degelijke plaat voor de old-school black metal fanaten daarbuiten. Rauw en bloeddorstig bij momenten, maar ook een zekere nachtelijke majestueusheid ontbreekt niet in dit veelzijdige zwartmetaal. De link met enkele van Enthroned’s platen is duidelijk hoorbaar. Andere bands die diepe indrukken in Serpentshrine’s muziek hebben nagelaten zijn oude-Immortal, oude-Gorgoroth en het wat mij betreft ondergewaardeerde Thy Primordial.

JOKKE: 72/100

Serpentshrine – Allegiance to the myth (Signal Rex 2022)
1. Ancient ophidian lords
2. Satanic rituals of the perverse
3. Blaze of the Narthex
4. Queen of the crimson moon
5. Fathomless rapture
6. Witchduck
7. Desecrating the crown
8. Impaling the weathered cross