In het gesprek dat we recent met Balmog voerden, kwam de Spaanse blackmetalscene en het feit dat die altijd wat achterop hinkte vergeleken met andere Mediterrane landen zoals Griekenland en Portugal aan bod. Aan het uit Baskenland afkomstige Ostots zal het in elk geval niet liggen, want deze door IA geleide one-man blackmetalband (met een zekere Nijord als sessiedrummer) is reeds sinds 2004 actief en bracht al drie langspelers en een hele resem splits en demo’s uit. We volgen de band al een tijdje maar tot onze scha en schande debuteert Ostots nu pas op Addergebroed en dit met een split met het eveneens Spaanse Gaua, waarvan ik diens “Feeble psychotic vortex” in 2019 van een mooie score voorzag.
Maar Ostots bijt de spits af met twee nummers, zoals steeds vertolkt in het Baskisch. Opener “Lainoak estaltzen duena” betekent zoveel als “wat de mist bedekt” en past dus perfect bij het sobere cover artwork. IA vuurt zoals we van de man gewend zijn trotse Iberische riffs op ons af die historische visioenen van barbaarse eer en waardigheid oproepen, zij het met een zeer melancholisch gevoel. In de basis klinken de riffs grauw maar subtiele keyboards voegen toch ook wonderbaarlijke toetsen toe zodat we uiteindelijk over een licht episch en atmosferisch klankenpallet kunnen spreken. Vergeleken met het oudere werk is de productie er trouwens op vooruit gegaan, hoewel ik me kan inbeelden dat de sound van deze twee nummers voor sommigen misschien net wat té clean is geworden want Ostots is de tag “raw black metal” nu een beetje ontgroeid.
Over naar de drie nummers die Gaua aanleverde voor deze release. Het is aanvankelijk even wennen aan de ietwat plastic-achtige snaredrumklank van sessiedrummer Kaos Absoluto (de verdere line-up is eveneens in mist bedekt), maar eens de gewenning optreedt, storen we ons hier niet meer aan. In de recensie van de “Feeble psychotic vortex” EP haalde ik namen als Sargeist, Nachtmystium, Urfaust en Vlad Tepes aan, uiteenlopende referenties die ik nu, op misschien een Nachtmystium na, toch een pak minder terughoor. De songs werden met gevoel voor dynamiek in mekaar gepuzzeld en bevatten heel wat hooks zoals pakkende melodieën of breaks. Daar waar er op de EP haast een Sargeist-riff gejat bleek, moeten we nu vaststellen dat de openingsriff van “Shallow Weltanschauung” wel héél hard uit Mayhem’s “Pagan fears” geleend lijkt, hoewel de rest van het nummer niet meteen aan de Noren refereert. Gaua klinkt immers een stuk toegankelijker. De krijszang begeeft zich richting de hesere regionen, maar klinkt erg aanstekelijk en gemeend. Gaua vereeuwigde zijn nummers net zoals Ostots in de Emty Hall Studio waardoor er productiegewijs geen wereldschokkend verschil is tussen beide kanten van de plaat die organisch, transparant en krachtig klinken, maar met nog voldoende korrel om niet te afgelikt te worden.
Zowel Ostots als Gaua zetten een uitstekende prestatie neer. Wie zich verder wilt verdiepen in Spaanse black metal zal zich geen buil vallen aan deze uitstekende split die op een 26-tal minuten afklokt.
JOKKE: 81/100 (Ostots: 82/100; Gaua: 80/100)
Ostots/Gaua – Split (Altare Productions 2021)
1. Ostots – Lainoak estaltzen duena
2. Ostots – Hilda jaio
3. Gaua – The longing
4. Gaua – Shallow Weltanschauung
5. Gaua – I’ll be your tears
Addergebroed 