“Hyperion” is weeral album nummer zes voor onze Parijse vrienden Dirge, maar toch genieten ze nog lang niet de verdiende naamsbekendheid die hun land- en stijlgenoten Year Of No Light te beurt valt. Waarschijnlijk was dat voor een deel toe te schrijven aan de beperkte promotie en distributie van hun vorige platen via het kleine Division Records. Hopelijk komt daar snel verandering in, nu de nieuweling via Debemur Morti Productions het levenslicht ziet. Aan de kwaliteit van hun muziek zal het in elk geval niet liggen. Op “Hyperion” schotelt het kwartet ons zes nummers voor die samen goed zijn voor een uur lang bezwerende en tergend trage atmosferische sludge/doom. We krijgen hier geen spectaculaire nieuwe dingen voorgeschoteld, eerder een doorgedreven perfectie van hun eclectische sound die elementen bevat uit sludge, postrock, doom, ambient en drone. Ten opzichte van de erg sterke voorganger “Elysian magnetic fields” wordt er deze keer meer gebruik gemaakt van cleane zang en ook de keyboards zijn iets prominenter aanwezig in het totaalgeluid. In “Venus claws” duiken ook vrouwelijke vocalen op en dit nummer vormt tevens het hoogtepunt van de plaat. Fans van Neurosis, Godflesh of labelgenoten Year Of No Light, Rosetta en zelfs Blut Aus Nord (check het zestien minuten durende “Remanentie“) kunnen zonder probleem toehappen. Ogen dicht en laat je een uur lang meenemen op een muzikale reis doorheen ons zonnestelsel waarin Hyperion het enige hemellichaam is met een erg onregelmatige vorm. De kwaliteit is echter van een regelmatig en hoog niveau!

JOKKE: 94/100

Dirge – Hyperion (Debemur Morti Productions)
1. Circumpolaris
2. Floe
3. Venus claws
4. Hyperion under glass
5. Filigree
6. Remanentie